Humanitarne wstrząsy wtórne na Haiti

Opinie czytelników

Książka ta stanowi potężną prezentację pomocy humanitarnej, szczególnie skoncentrowanej na Haiti, i podkreśla znaczenie zrozumienia lokalnych głosów i kontekstu przed zaangażowaniem się w działania pomocowe.

Autor przedstawia różnorodne głosy w pomocy humanitarnej, zwłaszcza z perspektywy Haiti, i skutecznie tłumaczy je na język angielski. Badania są rygorystyczne i obejmują wiele aspektów wyzwań związanych z pomocą. Służy jako niezwykły elementarz dla każdego, kto rozważa działania humanitarne.

Recenzja nie wspomina o żadnych konkretnych wadach, wskazując na ogólnie pozytywny odbiór.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Humanitarian Aftershocks in Haiti

Zawartość książki:

Zdobywca nagrody Anthropology in Media Award 2016 przyznawanej przez Amerykańskie Stowarzyszenie Antropologiczne.

Trzęsienie ziemi na Haiti w 2010 roku było jednym z najbardziej śmiercionośnych kataklizmów we współczesnej historii, wywołując międzynarodową reakcję pomocową - z obietnicami i darowiznami w wysokości 16 miliardów dolarów - która była niezwykle hojna. Ale teraz, pięć lat później, ta hojna pomoc wyraźnie zawiodła. W książce "Humanitarian Aftershocks in Haiti" antropolog Mark Schuller rejestruje głosy osób zaangażowanych w pomoc po trzęsieniu ziemi, które przedstawiają ostry, niepochlebny obraz przedsięwzięcia humanitarnego.

Schuller przeprowadził niezależne badanie ośmiu obozów dla przesiedleńców na Haiti, zbierając ponad 150 wywiadów, od haitańskich pracowników pierwszej linii i dyrektorów obozów po zagranicznych humanitarystów i wielu przesiedlonych Haitańczyków. Rezultatem jest wnikliwy opis tego, dlaczego wielomiliardowa pomoc nie tylko niewiele pomogła, ale także wyrządziła wiele szkód, wywołując szereg niezamierzonych konsekwencji, rozrywając haitańskie instytucje społeczne i kulturowe oraz faktycznie zwiększając przemoc, zwłaszcza wobec kobiet. Książka pokazuje, w jaki sposób Haitańczycy zostali odsunięci od realnego podejmowania decyzji i zastąpieni przez odgórny, zdominowany przez organizacje pozarządowe system pomocy humanitarnej, kierowany przez armię często młodych, niedoświadczonych zagranicznych pracowników. Nieznający haitańskiej kultury pracownicy organizacji pomocowych nieświadomie wprowadzili w życie politykę, która wywołała szereg negatywnych skutków. Haitańscy rozmówcy zauważają również, że organizacje pozarządowe "podłożyły flagę" i często miały tendencję do "po prostu robienia czegoś", zawsze z myślą o "sesji zdjęciowej" (w dużej mierze ze względu na rywalizację o fundusze). Co gorsza, ślepo wspierały eksmisję przesiedleńców z obozów, zmuszając ofiary trzęsienia ziemi do przeniesienia się do rozległych slumsów, które były siedliskiem przemocy.

Humanitarian Aftershocks in Haiti kończy się sugestiami, które pomogą poprawić pomoc humanitarną w przyszłości, być może przede wszystkim, aby pracownicy pomocy słuchali - i szanowali kulturę - ofiar katastrofy.