Human Rights, Inc.: Światowa powieść, forma narracyjna i prawo międzynarodowe

Opinie czytelników

Książka oferuje dogłębną eksplorację praw człowieka, koncentrując się na sprzecznościach między retoryką a praktyką, zwłaszcza w kontekście Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka. Przedstawia skomplikowaną analizę wpływu literatury na orzecznictwo w zakresie praw człowieka i krytykuje często pretensjonalny charakter jej języka.

Autor zapewnia błyskotliwy wgląd w filozoficzne podstawy praw człowieka i rozwój związanego z nimi orzecznictwa. Książka zachęca do krytycznego zbadania luk między teorią a praktyką w zakresie praw człowieka, co może stymulować myślenie i dalszą dyskusję na ten temat.

Pisanie jest opisywane jako potwornie pretensjonalne i zbyt złożone, co utrudnia czytelnikom zaangażowanie się. Nadmierne użycie postmodernistycznej retoryki ogranicza dostępność i czytelność, potencjalnie alienując tych, którzy mogliby skorzystać z przedstawionych pomysłów.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Human Rights, Inc.: The World Novel, Narrative Form, and International Law

Zawartość książki:

W tym aktualnym studium historycznych, ideologicznych i formalnych współzależności powieści i praw człowieka, Joseph Slaughter pokazuje, że XX-wieczny wzrost "literatury światowej" i międzynarodowe prawo praw człowieka są zjawiskami pokrewnymi.

Slaughter argumentuje, że prawo międzynarodowe dzieli z nowoczesną powieścią szczególną koncepcję jednostki ludzkiej. Bildungsroman, powieść o dojrzewaniu, wypełnia ten obraz, oferując słownictwo pojęciowe, humanistyczną wizję społeczną i gramatykę narracyjną dla tego, co Powszechna Deklaracja Praw Człowieka i teoretycy wczesnej literatury nazywają "swobodnym i pełnym rozwojem ludzkiej osobowości".

Rewidując nasze dotychczasowe rozumienie relacji między prawem a literaturą, Slaughter sugeruje, że ta narracyjna forma działała jako kulturowy surogat słabej władzy wykonawczej prawa międzynarodowego, naturalizując założenia i warunki, które sprawiają, że prawa człowieka wydają się zdroworozsądkowe. Jako swego rodzaju powieściowy korelat praw człowieka, Bildungsroman wykonuje zatem część społeczno-kulturowej pracy egzekwowania prawa, której prawo nie jest w stanie wykonać samodzielnie.

Ta analiza kulturowej pracy prawa i społecznej pracy literatury rzuca wyzwanie tradycyjnym europocentrycznym historiom zarówno prawa międzynarodowego, jak i rozpowszechniania powieści. Biorąc za punkt wyjścia Wilhelma Meistra Goethego, Slaughter skupia się na najnowszych postkolonialnych wersjach opowieści o dojrzewaniu, aby pokazać, w jaki sposób obietnica praw człowieka staje się czytelna w narracji oraz w jaki sposób powieść i prawo są współwinne współczesnym projektom globalizacji: kolonializmowi, neoimperializmowi, humanitaryzmowi i rozprzestrzenianiu się wielonarodowego kapitalizmu konsumpcyjnego.

Slaughter porusza ważne kwestie praktyczne i etyczne, z którymi musimy się zmierzyć, opowiadając się za prawami człowieka i czytając literaturę światową - imperatywy, które dziś, bardziej niż kiedykolwiek, są ze sobą powiązane.