Ocena:
Recenzje „How God Ends Us” autorstwa Dameron podkreślają, że zbiór ten porusza złożone tematy, takie jak śmierć, duchowość, rodzina i osobiste doświadczenia. Początkowo zaniepokojeni jawnie duchową naturą sugerowaną przez tytuł i wiersz wprowadzający, czytelnicy odkryli, że praca głęboko zagłębia się w ludzkie doświadczenie straty i tęsknoty. Wiersze są znane ze swojej przystępności i wyzwania, z mieszanką osobistych i historycznych narracji wplecionych w całość, ostatecznie prowokując do myślenia o duchowości, a nie bezpośrednio odnosząc się do niej.
Zalety:⬤ Wiersze umiejętnie prowokują do przemyśleń na temat duchowości i osobistych doświadczeń związanych ze śmiercią, rodziną i stratą.
⬤ Przejścia między różnymi typami wierszy i sekcjami są opisywane jako łatwe i dobrze wykonane.
⬤ Czytelnicy docenili subtelność i formalną jakość wierszy, zwłaszcza pantoum, który dodaje głębi medytacji nad tematami.
⬤ Zbiór został doceniony za to, że jest zarówno przystępny, jak i wymagający, zaspokajając różnorodne gusta poetyckie.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać początkowe wrażenie jawnej duchowości za odpychające, zanim zdadzą sobie sprawę, że wiersze zgłębiają głębsze ludzkie tematy.
⬤ Tematy mogą być ciężkie i mogą wywoływać dyskomfort związany ze śmiertelnością i stratą, potencjalnie czyniąc je mniej atrakcyjnymi dla niektórych odbiorców.
⬤ Kilka wierszy jest postrzeganych jako oderwane i bardziej symboliczne, co nie każdemu może przypaść do gustu.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
How God Ends Us: Poems
D Lana R. A.
Dameron poszukuje odpowiedzi na duchowe pytania w swoim pierwszym zbiorze wierszy How God Ends Us, wybranym przez Elizabeth Alexander jako czwarty doroczny zwycięzca South Carolina Poetry Book Prize. Poezja Dameron tworzy liryczną rozmowę ze złowieszczym i wszechmocnym bóstwem, które kontroluje wszystkie sprawy żywej ziemi, w tym śmierć i zniszczenie. Uznanie przez poetkę rozległości tej mocy pod boską jurysdykcją porusza ją na przemian do gniewu, żalu, świętowania, a nawet radości.
Od historii osobistych, przez zbiorowe, po wyobrażone, wiersze Dameron zgłębiają istotne, odwieczne pytania, których symbolem są klęski żywiołowe, zmagania rodzinne, rasizm i doświadczenia z podróży zagranicznych. Choć autorka dochodzi do wniosków, których nie da się odkryć, jej badania ukazują twórczy akt poezji jako źródło pocieszenia i rozwiązania.