Ocena:
Książka zawiera kompleksowy opis wojny o sukcesję polską, szczegółowo opisując jej tło, kampanie oraz wzajemne oddziaływanie dyplomacji i działań wojennych. Służy jako cenne źródło dla naukowców zainteresowanych historią wojskowości, szczególnie na początku XVIII wieku.
Zalety:⬤ Dobrze napisana i zbadana
⬤ jasna i wciągająca narracja
⬤ dobra równowaga między informacjami ogólnymi a szczegółami kampanii
⬤ przydatne mapy
⬤ zapewnia wgląd w europejską dyplomację tego okresu
⬤ podkreśla znaczenie wojny w szerszym kontekście XVIII-wiecznych konfliktów.
⬤ Niektóre szczegóły, takie jak kampania w Neapolu w 1734 r. i konkretne bitwy, są niedostatecznie zbadane
⬤ mógłby lepiej przedstawić historię śmierci Augusta
⬤ może nie obejmować niektórych aspektów wojny, których niektórzy czytelnicy mogą oczekiwać.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
The King's Honor and the King's Cardinal: The War of the Polish Succession
Na początku 1733 r. August II, elektor Saksonii i król Polski, zmarł w Warszawie z powodu powikłań gangreny stopy. W ten sposób tron elekcyjny Polski opustoszał, a państwa Europy rozpoczęły ostrożne manewry mające na celu zapewnienie każdemu z nich narodowej przewagi w wyborze następcy. Przed końcem roku dyplomacja ustąpiła miejsca sile militarnej. Jednak Wiek Rozumu sprzyjał relacjom między dyplomacją a działaniami wojennymi, które ograniczały gwałtowność działań militarnych.
Wojna o sukcesję polską mogła doprowadzić do powszechnej rzezi. Była to poważna walka między wielkimi mocarstwami Europy, obejmująca działania w Polsce, Nadrenii i we Włoszech. Wzięło w niej udział wielu znakomitych dowódców - marszałek Villars i książę Eugeniusz, Maurycy de Saxe i hrabia Daun. Za nimi stały potężne postacie kardynała Fleury'ego, pragnącego zachować honor króla Ludwika, nawet jeśli strzegł przed eskalacją wojny, oraz cesarza Karola VI, obsesyjnie pragnącego utrzymać Święte Cesarstwo Rzymskie w rękach Habsburgów. Po trzech latach ostrożnych działań militarnych wojna zakończyła się tak, jak się rozpoczęła - serią tajnych manewrów dyplomatycznych. Żaden naród nie został unicestwiony, żaden książę nie został pozbawiony tronu, a niepewna równowaga sił w Europie została przywrócona.
Wciągająca relacja Johna L. Suttona, pierwsza w jakimkolwiek głównym języku europejskim, która łączy dowody z wielkich archiwów dyplomatycznych i wojskowych Europy, ujawnia samą istotę XVIII-wiecznych działań wojennych, z ich wielkimi kampaniami tak formalnymi jak menuety, ich oblężeniami tak dżentelmeńskimi jak dworskie przyjęcia. Na innym poziomie, trudna sytuacja najemników, którzy prowadzili większość walk, ale nie mieli żadnego udziału w konflikcie poza codziennym przetrwaniem, jest przedstawiona równie wyraziście w tym jasnym spojrzeniu na wojnę dynastyczną i jej otoczenie.