Ocena:
Książka prezentuje unikalne spojrzenie na koncepcje z czasów radzieckich, ale cierpi z powodu słabego tłumaczenia i niejasnego stylu pisania. Chociaż porusza różne tematy, w tym cybernetykę i tayloryzm, odbiega od obietnicy zagłębienia się w badania ESP. Ilustracje są główną atrakcją, dzięki czemu jest to w pewnym stopniu odkupienie dla osób uczących się wizualnie lub zainteresowanych historią Związku Radzieckiego.
Zalety:⬤ Wiele ilustracji i reprodukcji ezoterycznych radzieckich badań
⬤ interesujące dla tych, którzy lubią radziecki kicz lub naukę
⬤ krótka długość sprawia, że czyta się ją szybko.
⬤ Trudna do zrozumienia ze względu na słabe tłumaczenie
⬤ niejasny i nędzny styl pisania
⬤ brak skupienia na reklamowanych badaniach ESP
⬤ wiele wykresów jest po rosyjsku.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Homo Sovieticus: Brain Waves, Mind Control, and Telepathic Destiny
Wladimir Velminski jest badaczem na Wydziale Slawistyki Uniwersytetu w Zurychu, pracownikiem naukowym w Międzynarodowym Instytucie Badawczym Technologii Kulturowych i Filozofii Mediów Uniwersytetu Bauhaus oraz członkiem stowarzyszonym w Centrum Technologii Kulturowych Hermanna von Helmholtza Uniwersytetu Humboldta w Berlinie.
W październiku 1989 roku, gdy zimna wojna dobiegała końca, a mur berliński miał się rozsypać, widzowie telewizji w Związku Radzieckim obejrzeli pierwszą z serii niezwykłych audycji. „Zrelaksuj się, pozwól myślom błądzić swobodnie...” zaintonował gospodarz, lekarz i psychoterapeuta kliniczny Anatolij Michajłowicz Kaszpirowski. Moskiewski Kanał Pierwszy próbował masowej hipnozy za pośrednictwem telewizji, sesji terapeutycznej mającej na celu uspokojenie obywateli spanikowanych trwającymi wstrząsami politycznymi - i mającej na celu przejęcie kontroli nad ich reakcjami na nie. Co niewiarygodne, ten ostatni wysiłek mający na celu zmobilizowanie obywateli był kulminacją dziesięcioleci oficjalnych badań telepatycznych, symulacji cybernetycznych i zakodowanych wiadomości podjętych w celu wzmocnienia ideologicznego konformizmu. W Homo Sovieticus, badacz sztuki i mediów Wladimir Velminski bada te naukowe i pseudonaukowe wysiłki na rzecz kontroli umysłu.
W fascynującej serii anegdot Velminski opisuje takie zjawiska, jak łączenie energii mentalnej i elektromagnetyzmu; badanie pól aury za pomocą „Aurathronu”; laboratorium, które ćwiczyło metody kontroli umysłu na psach; oraz próby kalibracji procesów myślowych robotników. Tekstowi towarzyszą „naukowe” diagramy z tamtego okresu. We wszystkich eksperymentalnych metodach wszczepiania myśli do mózgu Velminski znajduje polityczne i metaforyczne zanieczyszczenia. Te pozornie technologiczne eksperymenty z telepatią i telekinezą były wykorzystywane do celów czysto politycznych.