Ocena:

Książka dr Toma Sunica „Homo Americanus” analizuje kwestie społeczno-polityczne nękające Zachód, w szczególności koncentrując się na Ameryce. Recenzje podkreślają zarówno silne poparcie dla krytycznego wglądu książki we współczesne społeczeństwo i gospodarkę, jak i znaczącą krytykę dotyczącą jej kontrowersyjnych poglądów na tematy kulturowe i rasowe. Czytelnicy doceniają odwagę Sunic do poruszania niepoprawnych politycznie tematów, ale są podzieleni co do interpretacji przedstawionych w tekście.
Zalety:Książka jest dobrze zbadana i prowokuje do myślenia, poruszając ważne tematy dotyczące kultury, ideologii i społeczeństwa. Wielu czytelników docenia odwagę dr Sunic do omawiania drażliwych politycznie tematów i uważa, że jej tekst jest przystępny i wciągający. Ponadto, książka ta została okrzyknięta świeżym spojrzeniem na zachodni liberalizm i komunizm, zwłaszcza z punktu widzenia osób zaznajomionych z opresyjnymi reżimami.
Wady:Krytyka obraca się wokół postrzeganego nadmiernego nacisku na wpływy żydowskie na Zachodzie, co niektórzy uważają za mylące lub zbyt uproszczone. Ponadto niektóre recenzje wspominają o powtarzalności i braku spójności w argumentacji. Niektóre interpretacje historyczne, szczególnie dotyczące purytanizmu i kapitalizmu, są kwestionowane jako niedokładne lub zbyt ogólne. Ogólnie rzecz biorąc, czytelnicy wyrażają opinię, że książka może spodobać się przede wszystkim osobom o jednolitym punkcie widzenia.
(na podstawie 12 opinii czytelników)
Homo americanus: Child of the Postmodern Age
W książce tej dr Tomislav Sunic opisuje pochodzenie i dynamikę mitów założycielskich Ameryki.
Cytując i tłumacząc wiele dawno zapomnianych lub stłumionych źródeł z dziedziny literatury, historii, antropologii i filozofii, książka stanowi interdyscyplinarne kompendium zajmujące się tematem amerykanizmu. Genealogia wczesnego kalwińskiego purytanizmu zmieszana z techno-naukową religią bezgranicznego postępu gospodarczego i prawnie zawoalowana w niejasnym parabiblijnym i inspirowanym przez Żydów poczuciu politycznego samostanowienia, stworzyła system, który ma niewiele wspólnego ze swoim pierwotnym projektem.
Postmodernistyczny amerykanizm, z jego abstrakcyjnymi teoriami wielokulturowości i globalnym pragnieniem poprawy świata, zmienił Amerykę w groźny i autodestrukcyjny kontynent, który zagraża nie tylko przetrwaniu europejskiego dziedzictwa Ameryki, ale także zagraża dziedzictwu innych narodów na całym świecie.