Homilie na Księgę Rodzaju, 18-45

Opinie czytelników

Książka „Homilie na Księgę Rodzaju, 18-45” autorstwa św. Jana Chryzostoma jest znana ze swojej czytelności i ceniona za wgląd w życie i czasy Chryzostoma. Może jednak rozczarować tych, którzy szukają dogłębnej eksploracji biblijnego tekstu Księgi Rodzaju, ponieważ koncentruje się bardziej na refleksjach moralnych niż na egzegezie biblijnej.

⬤ Jana Chryzostoma i kontekst historyczny
⬤ wciągająca dla osób zainteresowanych refleksjami moralnymi.

Ograniczona eksploracja rzeczywistego Pisma Świętego z Księgi Rodzaju; skupia się bardziej na moralizowaniu niż na dogłębnej analizie biblijnej.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Homilies on Genesis, 18-45

Zawartość książki:

Jan Chryzostom, nazywany "złotoustym" ze względu na swoje elokwentne kazania, kontynuuje w tym drugim tomie sześćdziesięciu siedmiu homilii na temat Księgi Rodzaju, aby zapewnić instrukcje dotyczące moralnej reformy chrześcijan w Antiochii. Kontynuuje w homilii 18 z Księgą Rodzaju 3 i kończy w homilii 45 z Księgą Rodzaju 20. Wydaje się, że zostały one wygłoszone być może już w 385 roku, połowa tuż przed i w czasie Wielkiego Postu, a pozostała część, od Homilii 33, po Pięćdziesiątnicy.

To, że Chryzostom faworyzował egzegezę Antiocheńską, jest jasne z jego zachęty na początku Homilii 20, aby "podjąć wątek czytania i zastosować... nauczanie z tego fragmentu". "Widzicie", pisze, "nie ma nawet jednej sylaby ani nawet jednej litery zawartej w Piśmie Świętym, która nie miałaby wielkiego skarbu ukrytego w swojej głębi". Artystycznie interpretuje dosłowne duchowe znaczenie tego skarbu dla swojego zboru poprzez inspirującą i barwną egzegezę.

Duszpasterskim obowiązkiem Chryzostoma było prowadzenie swojego zgromadzenia za pomocą homiletycznej egzegezy. Zachęcał swoich słuchaczy, aby zwrócili uwagę na instrukcje i zwrócili uwagę na korektę własnego codziennego życia, aby "postępować ku radości zbawienia". Temat dobrego człowieka Noego, który pozostał niewzruszony powszechnym upadkiem ludzkości w niegodziwość, stanowi przykład moralnego doskonalenia jego słuchaczy w homiliach 23-29, podobnie jak gościnność Abrahama w homiliach 41-45.

Homilie o Księdze Rodzaju ukazują Chryzostoma jako komentatora, kaznodzieję, moralistę oraz głęboko teologicznego i precyzyjnego egzegetę Pisma Świętego, którego prawdy naucza dla poprawy tego zgromadzenia.