Dutch Reformed Protestants in the Holy Roman Empire, C.1550-1620: A Reformation of Refugees
Analizuje różnorodne doświadczenia reformowanych protestanckich uchodźców religijnych uciekających przed wojną i prześladowaniami w Holandii do miast i miasteczek Świętego Cesarstwa Rzymskiego pod koniec XVI wieku.
Począwszy od połowy XVI wieku, powszechne prześladowania i wojna zmusiły dziesiątki tysięcy reformowanych protestantów w Holandii do ucieczki z domów do nowych społeczności w Anglii i Świętym Cesarstwie Rzymskim. Niniejsza książka podąża za tymi uchodźcami, którzy uciekli do dużych miast i małych miasteczek na wschodzie i południowym wschodzie, w górę działu rzeki Ren. Przyjęte tu kompleksowe podejście bada te przymusowe migracje z perspektywy politycznej, intelektualnej, społecznej, kulturowej, religijnej i językowej, w tym przy użyciu dużej prosopograficznej bazy danych do śledzenia ruchów i doświadczeń uchodźców. Podważa twierdzenia naukowców, że reformowani protestanci rozwinęli bardziej doktrynalne, wolontariackie i dobrze zorganizowane kościoły, szczególnie zdolne do przetrwania wyzwań związanych z prześladowaniami i wygnaniem. Zamiast tego, jak pokazują autorzy, uchodźcy okazali się niezwykle skłonni do kompromisów i adaptacji, nawet gdy budowali nowe relacje z nieznanymi ludźmi, których spotkali za granicą.
Oparta na szeroko zakrojonej współpracy między dwoma starszymi naukowcami o różnym wykształceniu i zapleczu intelektualnym oraz zespołem badaczy, którym kierowali, książka ta podważa konwencjonalną wiedzę na temat uchodźców i przymusowych migracji we wczesnonowożytnej Europie.
Po opublikowaniu książka ta jest dostępna w formatach cyfrowych dzięki hojnemu finansowaniu przez Holenderską Radę ds.