The Dutch Hatmakers of Late Medieval and Tudor London: With an Edition of Their Bilingual Guild Ordinances
Pod koniec średniowiecza grupa kapeluszników z Niderlandów wyemigrowała przez Morze Północne do Londynu. Mężczyźni ci przywieźli ze sobą nowe umiejętności i technologie, nieznane angielskim rzemieślnikom, stając się pierwszymi producentami filcowych kapeluszy z rondem w Anglii. Jednakże, choć ich wyroby natychmiast zyskały popularność wśród angielskich konsumentów, od dworzan po zwykłych ludzi, musieli oni stawić czoła środowisku gospodarczemu w Londynie, które ograniczało, a czasem całkowicie uniemożliwiało produkcję i sprzedaż detaliczną ich towarów. We wczesnych latach XVI wieku pragnienie kapeluszników, by pozostać niezależnymi od regulacji i zarządzania przez londyńskie gildie obywatelskie, doprowadziło do utworzenia przez nich własnego stowarzyszenia rzemieślniczego. Bractwo Kapeluszników św. Jakuba działało przez około dekadę, aż w 1511 roku rada królewska nakazała ich połączenie i podporządkowanie potężnej londyńskiej Kompanii Haberdashers. W swoim krótkim okresie niezależności gildia kapeluszników napisała dwujęzyczne rozporządzenia, w języku angielskim i holenderskim, regulujące rzemiosło kapelusznicze w Londynie. Niewielka pergaminowa książeczka, w której spisano rozporządzenia, znajdująca się obecnie w londyńskiej Bibliotece Guildhall, zawiera coś więcej niż tylko prostą listę zasad rzemieślniczych: ujawnia ona, w jaki sposób ci holenderscy rzemieślnicy negocjowali swoje imigranckie życie, zarówno pod względem specyfiki ich rzemieślniczej praktyki, jak i szerszych realiów społecznych i językowych ich codziennych interakcji.
Książka ta, łącząc podejście historyczne i filologiczne, odkrywa niezwykłe życie i pisma tych rzemieślników, pokazując, jak przystosowali się do nowego środowiska i zareagowali na wyzwania, przed którymi stanęli. Prezentuje również nowoczesną edycję tekstów księgi cechu kapeluszników.
Otwarty dostęp do tego tomu będzie dostępny na licencji Creative Commons: CC BY-NC-ND.
