Hold It Against Me: Trudność i emocje w sztuce współczesnej

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają, że książka oferuje wciągającą eksplorację trudności związanych ze współczesną sztuką performance, w szczególności sztuką queer. Autor pisze w przystępnym stylu, czyniąc złożone tematy przystępnymi. Książka zachęca do dyskusji na ważne tematy związane ze sztuką i rzuca wyzwanie z góry przyjętym poglądom na temat doceniania sztuki.

⬤ Wciągający i opisowy styl pisania
⬤ wnikliwa analiza trudnej sztuki współczesnej
⬤ zachęca do dyskusji na temat emocji w sztuce
⬤ przedstawia czytelnikom mniej znanych artystów
⬤ odświeżające podejście, które rzuca wyzwanie uprzedzeniom.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać osobiste powiązania autora z artystami (odnosząc się do nich jako „przyjaciela”) za nieco kłopotliwe, choć jest to kontekst kulturowy.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Hold It Against Me: Difficulty and Emotion in Contemporary Art

Zawartość książki:

W Hold It Against Me Jennifer Doyle bada związek między trudnością a emocjami w sztuce współczesnej, traktując emocje jako medium artysty.

Zachęca czytelników do zbadania sposobów, w jakie dzieła sztuki rzucają wyzwanie temu, jak doświadczamy nie tylko uczuć artysty, ale także naszych własnych. Omawiając sztukę performance, malarstwo i fotografię, Doyle przedstawia nowe spojrzenie na artystów takich jak Ron Athey, Aliza Shvarts, Thomas Eakins, James Luna, Carrie Mae Weems i David Wojnarowicz.

Stawiając czoła wyzwaniu pisania o trudnych dziełach sztuki, pokazuje, w jaki sposób artyści ci pracują z uczuciami, kwestionując nasze założenia dotyczące tożsamości, intymności i ekspresji. Wykorzystują złożoność emocji, aby zmierzyć wagę historii i pogłębić nasze poczucie tego, gdzie i jak polityka dzieje się w sztuce współczesnej. Doyle bada ideologie emocji i sposób, w jaki emocje krążą w sztuce i wokół niej.

Przez cały czas daje czytelnikom przyjazne punkty wejścia do dzieł sztuki, które na początku mogą wydawać się odpychające lub konfrontacyjne. Doyle oferuje nowy wgląd w to, w jaki sposób dyskurs kontrowersji służy zamknięciu dyskusji na temat tej strony współczesnej praktyki artystycznej i przeciwstawia się krytycznemu językowi, który pozwala czytelnikowi zaakceptować intensywność emocjonalną, aby się z niej uczyć.