Hitler's Savage Canary: Historia duńskiego ruchu oporu podczas II wojny światowej

Opinie czytelników

Książka „Hitler's Savage Canary” bada niesamowity i zorganizowany duński ruch oporu podczas II wojny światowej, szczegółowo opisując różne działania sabotażowe i ratowanie duńskich Żydów. Recenzenci chwalą jej intrygującą fabułę i pouczający charakter, choć niektórzy wyrażają obawy dotyczące braku cytatów i jasności w niektórych częściach.

Książka jest dobrze zbadana, wciągająca i zapewnia szczegółowy opis duńskiego ruchu oporu. Wielu czytelników czuje się zainspirowanych i dumnych ze swojego duńskiego dziedzictwa po jej przeczytaniu. Jest chwalona za fascynujące narracje o odwadze i zorganizowanych wysiłkach ruchu oporu. Styl pisania jest opisywany jako przekonujący i pouczający.

Kilka recenzji wspomina o braku cytatów i odniesień, co obniża wiarygodność książki jako tekstu historycznego. Niektórzy uważają, że redakcja i niespójności fabularne są frustrujące. Pojawiają się również skargi na mały i niewyraźny druk, który utrudnia czytanie.

(na podstawie 27 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Hitler's Savage Canary: A History of the Danish Resistance in World War II

Zawartość książki:

Adolf Hitler stwierdził, że po okupacji Dania stanie się "modelowym protektoratem". Z kolei Winston Churchill utrzymywał, że ten niewielki (wówczas) czteromilionowy kraj stanie się "kanarkiem sadystycznego mordercy". Ostatecznie żaden z nich nie miał racji.

Choć duńska organizacja ruchu oporu wolniej rozwijała skuteczną taktykę na szeroką skalę niż w innych okupowanych krajach, Duńczycy, początkowo bez pomocy ze strony aliantów, stworzyli ruch oporu, który okazał się być ciągłą irytacją dla sił Osi. Z czasem duński ruch oporu, Modstandsbev gelsen, okazał się nie być łagodnym kanarkiem, ale niebezpiecznym i odważnym drapieżnym ptakiem, który odmówił zamknięcia w klatce.

Skala oporu wobec nazistów w Danii nie ma sobie równych: do 1945 r. wydano 26 milionów numerów nielegalnych gazet; na wybrzeżach ustawiono radioprzewodniki dla alianckich samolotów; między Szwecją, Danią i Wielką Brytanią kursowały statki; biuro informacyjne dostarczało aliantom strumień wewnętrznych informacji; niemieckie statki nie były w stanie wypłynąć z portów; a wojska były udaremniane przez sabotaż linii kolejowych i baz lotniczych. Niewiarygodne, że prawie cała populacja żydowska, około 7000 osób, została przetransportowana w bezpieczne miejsce w Szwecji. Bezinteresowna odwaga wykazana przez Duńczyków w sytuacji, gdy kolaboracja byłaby łatwą opcją, jest zdumiewająca.

Ta historia heroizmu i odwagi małego kraju jest ekscytującą lekturą i zapewnia prawdziwy wgląd w sposób myślenia ludzi pod okupacją.