Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 34 głosach.
Hitler's Panzers East: World War II Reinterpreted
Jak blisko zwycięstwa w II wojnie światowej były Niemcy? Czy Hitler odrzucił zwycięstwo w Europie po tym, jak jego wojska zmiażdżyły radzieckie armie polowe broniące Moskwy do sierpnia 1941 roku? R. H. S. Stolfi przedstawia nowy, dramatyczny obraz postępowania Hitlera podczas II wojny światowej i fundamentalną reinterpretację przebiegu wojny.
Powszechnie uważa się, że w latach 1939-1941 Adolf Hitler kierował się mentalnością blitzkriegu. W rzeczywistości, jak twierdzi Stolfi, nie miał on takiego spojrzenia na wojnę. Od dnia, w którym Wielka Brytania i Francja wypowiedziały wojnę, Hitler reagował z głęboko konserwatywnym nastawieniem i realizował ograniczoną strategię, wypierając linie oblężenia wyznaczone wokół Niemiec przez aliantów. Interpretacja Hitlera jako oblężnika wyjaśnia jego pozorne odchylenia w związku z Dunkierką, jego fiksację na zajęciu Leningradu i jego fatalną decyzję z lata 1941 roku o skierowaniu Grupy Armii Centrum do Ukrainy, kiedy zarówno Moskwa, jak i zwycięstwo w II wojnie światowej były w jego zasięgu.
Nieświadoma oblężniczej orientacji Hitlera, armia niemiecka planowała kampanie błyskawiczne. Dzięki śmiałym koncepcjom operacyjnym i odważnej taktyce, armia odniosła zwycięstwa nad kilkoma aliantami w II wojnie światowej, co doprowadziło do wielkiej kampanii przeciwko Związkowi Radzieckiemu latem 1941 roku. Stolfi postuluje, że w sierpniu 1941 r. niemiecka Grupa Armii Centrum miała siłę zarówno do zniszczenia czerwonych armii polowych broniących radzieckiej stolicy, jak i do wkroczenia do Moskwy i dalej. Pokonanie Związku Radzieckiego zapewniłoby zwycięstwo w II wojnie światowej. Mimo to Hitler rozkazał grupie armii skierować się na południe, aby zabezpieczyć zasoby Ukrainy przed potencjalnym oblężeniem. I praktycznie zapewnione niemieckie zwycięstwo wymknęło się spod kontroli.
Ta radykalna reinterpretacja Hitlera i możliwości niemieckiej armii prowadzi do przewartościowania II wojny światowej, w której lekcją nie jest to, jak alianci wygrali wojnę, ale to, jak blisko Niemcy byli szybkiego i decydującego zwycięstwa na długo przed tym, jak Stany Zjednoczone zostały wciągnięte do bitwy.