Hitler i ja

Opinie czytelników

Książka dostarcza fascynujących spostrzeżeń na temat powstania partii nazistowskiej i dojścia Hitlera do władzy, szczególnie z perspektywy Otto Strassera. Jednak wydanie cierpi z powodu licznych błędów typograficznych i redakcyjnych, co znacznie zmniejsza przyjemność z czytania.

Wciągająca i interesująca treść na temat partii nazistowskiej i dojścia Hitlera do władzy, zawiera intrygujące anegdoty i być może prawdziwe spostrzeżenia historyczne.

Wydanie jest słabo wykonane z wieloma literówkami i błędami edytorskimi, prawdopodobnie źle zeskanowane, co powoduje frustrujące wrażenia z czytania.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Hitler And I

Zawartość książki:

HITLER I JA OTTO STRASSERA SPIS TREŚCI: WSTĘP PRZEDMOWA DO WYDANIA ANGIELSKIEGO MOJE PIERWSZE SPOTKANIE Z HITLEREM NIEMIECKI KOCIOŁ SPISKOWCY Z BURGERBRAU HITLER PISZE MM KAMPF CZŁOWIEK HITLERA HITLERYZM KONTRA STRASSERYZM OTWARTA WALKA PRZEZ ZDRADĘ DO WŁADZY GESTAPO DEPCZE MI PO PIĘTACH NIEMIECKA KRWAWA ŁAŹNIA HITLER, PAN EUROPY PRZYSZŁOŚĆ WOBEC HITLERA PRZEDMOWA DO WYDANIA ANGLOJĘZYCZNEGO Wczesnym rankiem 9 listopada 1939 r. świat został zaskoczony doniesieniem o zamachu na życie Hitlera, którego okazją był tradycyjny zjazd w monachijskim Burger Braukeller.

Nazistowscy propagandyści zrzucili odpowiedzialność na mnie, jako przywódcę Czarnego Frontu, oraz na brytyjskie służby specjalne. Na takie oskarżenia nie warto odpowiadać. Incydent ten miał zupełnie inne znaczenie: był sygnałem do rozpoczęcia drugiej fazy wojny Hitlera.

Pierwszą fazą była kampania polska, którą Hitler i jego sztab generalny uważali za zwykłą akcję policyjną, której miała towarzyszyć ofensywa pokojowa przeciwko mocarstwom zachodnim.

To właśnie niespodziewana porażka tej ofensywy zadecydowała o tym, że Hitler zakończył wojnę na Zachodzie błyskawicznym zwycięstwem. W tej wojnie ma jeden cel: zniszczyć potęgę Wielkiej Brytanii.

Francja jest kwestią drugorzędną, podobnie jak Belgia, ważną jedynie jako odskocznia. Aby jednak rzucić Wielką Brytanię na kolana, należało przeprowadzić skuteczną blokadę, po której nastąpiłoby lądowanie wojsk, a zwieńczeniem byłby pokój podyktowany z Pałacu Buckingham. Pokój z Francją byłby naturalną konsekwencją, a Hitler, jako cesarz Europy, osiągnąłby pierwszy etap na drodze do światowej dominacji.

Aby zabezpieczyć bazy okrętów podwodnych i bazy lotnicze niezbędne do tego podwójnego militarnego i ekonomicznego ataku na Wielką Brytanię, Hitler zdecydował się na inwazję na Holandię. Nie liczył na duże nakłady militarne i był przekonany, że Belgia pozostanie neutralna, co uniemożliwi skuteczną pomoc aliantów. Inwazja została zaplanowana na 12 listopada 1939 roku, a eksplozja w Monachium została zorganizowana dzień lub dwa wcześniej w celu pobudzenia opinii publicznej przeciwko perfidnemu Albionowi.

To dzięki dyplomacji mocarstw zachodnich, a w jeszcze większym stopniu dzięki własnemu oświeconemu interesowi, Belgia ogłosiła, że w przypadku inwazji będzie walczyć po stronie Holandii, otwierając tym samym drogę do pomocy alianckiej dla Niderlandów. Plan małej wojny musiał zatem zostać porzucony.

Zamiast tego należało podjąć poważną wojnę, która wymagała kilkumiesięcznych przygotowań. Pierwszym krokiem była inwazja na Danię i Norwegię, aby zabezpieczyć wschodnie wybrzeże Morza Północnego i ochronić północne Niemcy przed brytyjską kontrofensywą.