Historyczni moderniści: Podejścia do „archiwizmu

Oryginalny tytuł:

Historicizing Modernists: Approaches to 'Archivalism'

Zawartość książki:

Skupiając się zarówno na kanonicznych postaciach, takich jak Woolf, Eliot, Pound i Stein, jak i na pojawiających się tematach, takich jak modernizm chrześcijański, modernizm intermedialny, queerowy renesans Harlemu, tom ten gromadzi wcześniej niewidziane materiały z różnych archiwów, aby wpłynąć na najnowocześniejszą interpretację modernizmu. Zapewnia przegląd podejść do modernizmu poprzez wykorzystanie różnych rodzajów pierwotnych materiałów źródłowych: korespondencji, rękopisów i szkiców, wspomnień i notatek produkcyjnych, notatek z lektury i marginaliów, a także wszelkiego rodzaju przydatnych źródeł kontekstowych, takich jak raporty prasowe lub akta sądowe.

Choć tom ten ma wiele do powiedzenia szerzej rozumianej krytyce literackiej, koncentruje się na kluczowych postaciach modernistycznych i pojawiających się tematach w świetle "zwrotu archiwalnego" w tej dyscyplinie - określanego w ujednolicającym wstępie mianem "achiwalizmu".

Istotnym składnikiem oddzielającym powyższą, najnowszą tendencję od znacznie starszego i lepiej ugruntowanego nowego historyzmu, przynajmniej w studiach modernistycznych, jest to, że "kanon literacki" pozostaje ważnym punktem wyjścia. Podczas gdy nowy historyzm "interesuje się historią przedstawioną i zapisaną w dokumentach pisanych" i skłania się ku "równoległemu badaniu literatury i tekstów nieliterackich", krytyka archiwalna skłania się ku uznanym, często kanonicznym lub chwalonym przez krytyków pisarzom, przedstawionym w części 1. Pomijając perypetie związane z tworzeniem kanonu, badacze manuskryptów skłaniają się ku czołowym autorom modernistycznym: Jamesa Joyce'a, Ezry Pounda, Virginii Woolf, Gertrudy Stein, T.S. Eliota i Samuela Becketta. Po części powód jest oczywisty: znani autorzy często pozostawiają po sobie pokaźne majątki literackie, które są następnie nabywane przez ośrodki badawcze. W drugiej sekcji zastosowano tę samą metodologię empiryczną do kluczowych lub wyłaniających się tematów w badaniach nad modernizmem, w tym modernizmu queerowego; modernizmu przestrzennego; małych czasopism (i strukturyzujących je pomocy wyszukiwania online); oraz roli wiary i / lub emocji w konstruowaniu "modernizmu", jaki znamy.