Historyczna socjologia niepełnosprawności: ludzka prawidłowość i nieprawidłowość od starożytności do wczesnej nowoczesności

Oryginalny tytuł:

A Historical Sociology of Disability: Human Validity and Invalidity from Antiquity to Early Modernity

Zawartość książki:

Obejmując okres od starożytności do wczesnej nowożytności, A Historical Sociology of Disability dowodzi, że osoby niepełnosprawne były traktowane w społeczeństwie zachodnim jako dobre do złego traktowania i - wraz z rozwojem chrześcijaństwa - dobre do bycia dobrym. Analizuje miejsce i rolę osób niepełnosprawnych w ekonomii moralnej kolejnych kultur, które tworzyły „cywilizację zachodnią”.

Książka ta jest opowieścią o niepełnosprawności wyobrażanej sobie i na nowo wyobrażanej przez pryzmat kulturowego ableizmu. Jest to historia unieważnienia; materialnych przyzwyczajeń kultury i moralnych sentymentów, które malują obrazy niepełnosprawności jako „tego, czym nie należy być”. Autor bada siły moralnej regulacji, które gwałtownie stoją za dehumanizującym, ontologicznym faktem dokonanym unieważnienia niepełnosprawności, i bada sposoby, w jakie normatywna społeczność wyobrażała sobie, opowiadała i działała w związku z niepełnosprawnością.

Historyczna socjologia niepełnosprawności zainteresuje wszystkich badaczy, studentów i aktywistów zajmujących się studiami nad niepełnosprawnością, a także socjologią, edukacją, filozofią, teologią i historią. Przypadnie do gustu każdemu, kto interesuje się przeszłością, teraźniejszością i przyszłością „ostatniego ruchu na rzecz praw obywatelskich”.