Historie pisane przez międzynarodowe sądy i trybunały karne: Opracowanie ram odpowiedzialnej historii

Oryginalny tytuł:

Histories Written by International Criminal Courts and Tribunals: Developing a Responsible History Framework

Zawartość książki:

Niniejsza książka opowiada się za bardziej umiarkowanym podejściem do pisania historii w międzynarodowym orzecznictwie karnym poprzez wyartykułowanie elementów ram normatywnych "odpowiedzialnej historii". Pytanie, czy międzynarodowe sądy i trybunały karne (ICT) powinny pisać narracje historyczne, zyskało na znaczeniu w kontekście niedawnego zwrotu ku historii w międzynarodowym prawie karnym, rosnącej uwagi na historyczne dziedzictwo trybunałów ad hoc oraz minimalnej uwagi poświęconej kontekstowi historycznemu w pierwszym wyroku Międzynarodowego Trybunału Karnego.

Punktem wyjścia dla tej dyskusji jest fakt, że w sprawach dotyczących masowych okrucieństw prokuratorzy i sędziowie są nieuchronnie zaangażowani w pisanie historii i wpływanie na pamięć zbiorową, niezależnie od tego, czy mają taki zamiar. Dlatego też, podczas gdy pisanie historii jest nieuniknioną cechą ICT, nadal istnieje znaczny brak konsensusu co do właściwego miejsca tej funkcji. Odkąd Hannah Arendt wyartykułowała swoją doktrynę ścisłej legalności, w odpowiedzi na ekspansywne podejście dydaktyczne prokuratora w sprawie Eichmanna, debata prawna na ten temat była w dużej mierze spolaryzowana między restrykcyjnym i ekspansywnym podejściem do pisania historii w procesach dotyczących masowych okrucieństw. W debacie tej wyraźnie brakowało środka. Niniejsza książka ma na celu właśnie wyartykułowanie ram, które zajmują ten grunt. Książka stawia pytania: przez jakie soczewki sędziowie TIK interpretują wydarzenia historyczne, jakiego rodzaju historie piszą TIK i jakie rodzaje historii powinny tworzyć TIK? Argumenty za bardziej umiarkowanym podejściem do pisania historii opierają się na trzech różnych, ale powiązanych ze sobą podstawach: (1) Prawda i sprawiedliwość; (2) Prawo do prawdy; oraz (3) Epistemologia prawna.

Różni odbiorcy docelowi mogą odnieść korzyści z tej książki. Urzędnicy sądowi i prawnicy mogą uznać opracowane w niej ramy normatywne za przydatne w rozwiązywaniu napięć między konkurującymi celami ICT, a w szczególności w ocenie wartości funkcji pisania historii. Dla prawników, historyków i innych naukowców interesująca może być również analiza mocnych i słabych stron narracji historycznych tworzonych przez TIK. Kwestia ta jest szczególnie aktualna w świetle bieżących debat na temat dziedzictwa ICT.

Aldo Zammit Borda jest dyrektorem Centrum Dostępu do Wymiaru Sprawiedliwości i Inkluzji na Anglia Ruskin University, Cambridge, Wielka Brytania.