Historie, które sobie opowiadamy: Nadawanie sensu bezsensownemu wszechświatowi

Opinie czytelników

Książka Richarda Hollowaya przedstawia eksplorację wiary, znaczenia i ludzkiego doświadczenia, łącząc osobiste spostrzeżenia z przemyślaną analizą wiary i działania. Zachęca czytelników do konfrontacji z trudnymi pytaniami dotyczącymi religii i człowieczeństwa bez dydaktyzmu, podkreślając znaczenie działań nad przekonaniami.

Książka jest chwalona za wnikliwe i współczujące pisanie, zachęcające do otwartości umysłu i kontemplacji. Wielu czytelników uznało ją za prowokującą do myślenia i inspirującą, postrzegając podejście Hollowaya jako szczere i przystępne. Zgłębia głębokie pytania dotyczące religii i ludzkich wartości, jednocześnie promując znaczenie zbiorowego działania na rzecz zmian.

Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że tekst jest suchy lub nudny, szczególnie we wczesnych rozdziałach, co prowadzi do rozczarowania pomimo kilku cennych spostrzeżeń. Niektórzy stwierdzili, że niektóre sekcje, takie jak część poświęcona mistycyzmowi, były mniej wciągające. Ponadto niektórzy uważali, że może to być skomplikowane dla czytelników niezaznajomionych z tematami.

(na podstawie 16 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Stories We Tell Ourselves: Making Meaning in a Meaningless Universe

Zawartość książki:

Były biskup Edynburga powraca z historią wszechświata i sposobami, w jakie próbujemy nadać mu sens, a przy okazji odbywa osobistą podróż do własnych przekonań.

"Czekając na ostatni autobus" i "Opuszczając Aleksandrię" były bestsellerami "Sunday Timesa"; ta ostatnia zdobyła nagrodę PEN/Ackerley Prize i znalazła się na krótkiej liście do nagrody Orwella. Idealna dla czytelników "Krótkiej historii prawie wszystkiego" Billa Brysona, "Historii świata" Andrew Marra i "Krótkiej historii mitu" Karen Armstrong.