Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje podkreślają, że najnowsza książka Jen Lancaster, „Stories I'd Tell in Bars”, jest pełna humoru, powiązanych anegdot i znanego dowcipnego stylu, który fani uwielbiają. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uznali ją za mniej spójną niż jej poprzednie prace, wielu docenia jej szczere opowiadanie historii i angażujący głos. Pojawiają się pochwały za osobiste akcenty i anegdoty, ale także pewna krytyka dotycząca włączenia scenariusza i drobnych problemów z edycją.
Zalety:⬤ Przezabawne i powiązane historie, które sprawiają, że czytelnicy śmieją się głośno
⬤ znajomy dowcipny styl
⬤ przyjemne anegdoty o doświadczeniach życiowych i związkach
⬤ włączenie spostrzeżeń jej męża, Fletcha, dodaje uroku
⬤ wielu uważa to za idealną ucieczkę i zabawną lekturę.
Wady:⬤ Niektóre historie wydają się powtórzone lub brakuje im głębi
⬤ scenariusz na końcu jest postrzegany jako niepotrzebny lub trudny do odczytania
⬤ kilku czytelników zauważyło błędy ortograficzne / gramatyczne i życzyło sobie lepszej edycji
⬤ niektórzy uważają, że książka nie ma centralnego tematu w porównaniu do jej poprzednich wspomnień.
(na podstawie 374 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Stories I'd Tell in Bars
Zawartość książki:
Niefiltrowany.
Bez skrępowania. Starsza - ale prawdopodobnie nie mądrzejsza - Lancaster wraca do podstaw w tej przezabawnej kolekcji esejów o wszystkim, od uczęszczania na zajęcia z policji społecznej po przypadkowe upalenie się z kelnerem po wytwornej kolacji.
Są to historie, które opowiedziałaby, gdyby spotkała cię w barze... gdyby nie była zbyt leniwa, by założyć spodnie i pójść do baru. Oferując porady, począwszy od tego, jak pozostać szczęśliwym mężem mężczyzny, który nie chce już wydmuchać swojego cholernego nosa, a skończywszy na tym, jak nie wywołać Incydentu przy ladzie z serami podczas próby Whole30, jest tobą, tylko głośniej.
Gdy szczegółowo opisuje chaos, który z pewnością nastąpi, jeśli będzie musiała nauczyć się obsługiwać jeszcze jednego pilota do telewizora, będziesz chciał się usadowić i nalać sobie wysokiego. Bo co jest fajniejszego niż słuchanie przyjaciółki dzielącej się swoimi ulubionymi historiami?
