Historicizing Life-Writing and Egodocuments we wczesnonowożytnej Europie

Oryginalny tytuł:

Historicizing Life-Writing and Egodocuments in Early Modern Europe

Zawartość książki:

Niniejszy tom przedstawia historyczne ujęcie badań nad życiopisaniem i egodokumentami, koncentrując się na wczesnonowożytnych europejskich refleksjach nad jaźnią, kształtowaniem siebie i tożsamością.

Life-writing i badanie egodokumentów są obecnie postrzegane jako odrębne dziedziny, jednak jednostka jako celowy aktor społeczny zapewnia znaczącą wspólną płaszczyznę i oferuje narzędzie, zarówno teoretyczne, jak i praktyczne, do korzystnej syntezy tych dwóch w kontekście historycznym. Powtarzając za naukowcami z wielu dyscyplin, którzy uznają niepewność natury jaźni, eseje te kwestionują pojęcie autonomicznej jaźni i towarzyszącą jej ideę ciągłej tożsamości rozwijającej się w zjednoczonej osobowości.

Zamiast tego sugerują, że wczesnonowożytne "ja" było zmienne i niestabilne, i można je uchwycić jedynie poprzez badanie "ja" umiejscowionych w określonych kontekstach historycznych i społeczno-kulturowych i ujawnionych poprzez szeroki zakres dokumentów historycznych rozważanych tutaj. W trzech sekcjach tomu rozważono: po pierwsze, teoretyczne konteksty rozumienia egodokumentów we wczesnonowożytnej Europie; następnie praktyczne sposoby, w jakie egodokumenty z tego okresu mogą być dziś wykorzystywane do pisania historii życia; i wreszcie, szerszy zakres dokumentów historycznych, które można dodać do tego, co zwykle postrzegane jest jako egodokumenty.