Historia wojny powietrznej na Morzu Śródziemnym w latach 1940-1945, tom 2: Pustynia Północnoafrykańska, luty 1942 - marzec 1943

Opinie czytelników

Książka ta stanowi znakomity i szczegółowy opis operacji lotniczych na Morzu Śródziemnym podczas II wojny światowej, obejmujący okres od lutego 1942 do marca 1943 roku. Jest wysoko ceniona za dogłębność informacji i organizację, ale niektóre recenzje wskazują na takie kwestie, jak powtórzenia, brak strategicznych spostrzeżeń i błędy edycyjne.

⬤ Niezwykle szczegółowe i kompleksowe omówienie wojny powietrznej na Morzu Śródziemnym
⬤ dobrze zorganizowane rozdziały
⬤ cenne aktualizacje wcześniejszych prac
⬤ niezbędne odniesienie dla historyków i entuzjastów
⬤ zawiera spostrzeżenia różnych autorów
⬤ szczegółowe zasoby bibliograficzne
⬤ wysokiej jakości narracja
⬤ istotne nowe informacje.

⬤ Powtarzająca się treść
⬤ brak nadrzędnej analizy taktyki i strategii
⬤ pewne niespójności narracyjne i pojedyncze kwestie
⬤ nie tak ściśle zredagowane jak poprzednie tomy
⬤ obecność błędów typograficznych
⬤ jakość zdjęć i podpisów mogłaby zostać poprawiona
⬤ niektórzy uznali ją za suchą i zbyt szczegółową dla zwykłych czytelników.

(na podstawie 33 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A History of the Mediterranean Air War, 1940-1945, Volume 2: North African Desert, February 1942 - March 1943

Zawartość książki:

Pierwszy tom tej serii dotyczył początkowych 19 miesięcy wojny powietrznej nad Pustynią Zachodnią w Afryce Północnej. Niniejszy tom kontynuuje opowieść o tym, jak 8 Armia, po ciężko wywalczonym sukcesie w operacji Crusader, została zmuszona do powrotu do obszaru Gazala, mniej więcej w połowie drogi między granicą Cyrenajki i Trypolitanii w Libii a granicą z Egiptem.

Obejmuje on okres poprzedzający katastrofalną klęskę 8 Armii w czerwcu 1942 roku i utratę ważnego portu i twierdzy Tobruk. Szczegółowo przeanalizowano kosztowne wysiłki alianckich sił powietrznych, aby chronić wycofujące się wojska brytyjskie i Commonwealthu i zapobiec przekształceniu się tego w rutynę. Podobnie jak ciężkie walki, które nastąpiły w regionie El Alamein, gdy linia została ustabilizowana. Okres ten został nieco złagodzony dla Sił Powietrznych Pustyni Zachodniej dzięki pojawieniu się pierwszych Spitfire'ów. Rozbudowa zarówno armii, jak i sił powietrznych, w połączeniu z nowymi dowódcami na ziemi, oznaczała, że Deutsche Afrika Korps Rommla została pokonana pod Alam el Halfa na początku września, a następnie ponownie, kompleksowo, w kulminacyjnej bitwie pod El Alamein w październiku.

Wraz z pierwszymi jednostkami Sił Powietrznych Armii Stanów Zjednoczonych, alianckie siły powietrzne zaczęły osiągać coraz większą przewagę nad siłami Osi. Opisano długi, raczej powolny pościg za siłami włosko-niemieckimi przez Libię, w tym zdobycie Trypolisu, a następnie przebicie się do południowej Tunezji pod koniec marca 1943 roku. Umożliwiło to połączenie z siłami alianckimi w Tunezji (których historia zostanie opisana w tomie 3). W tym tomie śledzimy losy niektórych wielkich asów myśliwskich kampanii pustynnej, takich jak Jochen Marseille i Otto Schulz z Luftwaffe, Franco Bordoni-Bisleri z Regia Aeronautica oraz Neville Duke, Billy Drake i Eddie Edwards z sił powietrznych Wspólnoty Narodów.

Podczas gdy walki nad stale przesuwającymi się liniami frontu stanowią główną narrację tej książki, nocne ofensywy bombowe Aliantów i Osi oraz działania eskadr współpracujących z siłami morskimi na Morzu Śródziemnym z pewnością nie są zaniedbywane.”.