Ocena:

The History of Great Things autorstwa Elizabeth Crane to kreatywna i emocjonalna eksploracja złożonej relacji matka-córka poprzez podwójną strukturę narracyjną, łączącą humor ze wzruszającymi momentami. Czytelnicy doceniają spryt i głębię przedstawionych emocji, pomimo pewnego zamieszania spowodowanego eksperymentalnym stylem opowiadania.
Zalety:⬤ Inteligentny i sprytny sposób opowiadania historii
⬤ eleganckie przedstawienie relacji matka-córka
⬤ humorystyczne i zrozumiałe momenty
⬤ innowacyjna podwójna narracja, która oddaje emocjonalną głębię
⬤ wielu czytelników uznało ją za wciągającą i przejmującą.
⬤ Zagmatwana struktura narracji, która może dezorientować czytelników
⬤ niektórzy uznali ją za monotonną lub pozbawioną oryginalności
⬤ nie wszyscy związali się z bohaterami z powodu podwójnej perspektywy
⬤ kilka raportów o trudnościach w śledzeniu fabuły.
(na podstawie 16 opinii czytelników)
The History of Great Things
Dowcipna i nieodparta opowieść o matce i córce patrzących na siebie przez pryzmat czasu, żalu i przebaczenia.
W dwóch pięknie zestawionych narracjach dwie kobiety - matka i córka - próbują nadać sens własnemu życiu, powracając do tego, co wiedzą o sobie nawzajem. The History of Great Things opowiada splecione historie Lois, córki depresyjnego Środkowego Zachodu, która przybyła do Nowego Jorku, aby przekształcić się w gwiazdę opery, oraz jej córki, Elizabeth, aspirującej pisarki, która dorastała w latach 70. i 80. w zakazanym cieniu swojej często nieobecnej, zawsze większej niż życie matki. W tour de force opowiadania historii i ludzkiej empatii, Elizabeth kronikuje wydarzenia z życia swojej matki, a z kolei Lois opowiada historię swojej córki - odsuwając kurtynę na całe życie tajemnic, rzucając wyzwania i przerywając sobie nawzajem, broniąc własnego zachowania, wymachując lub połykając dumę, a ostatecznie rozumiejąc się nawzajem w sposób, który wydaje się zarówno niezwykły, jak i uniwersalny.
The History of Great Things to powieść o matce i córce, które są ze sobą blisko związane, ale nie wystarczająco; sprawi, że czytelnicy będą się śmiać i płakać, zastanawiając się, w jaki sposób stajemy się dorosłymi, o których zawsze wiedzieliśmy, że powinniśmy - nawet jeśli nie zawsze jesteśmy dorosłymi, których rozumieją nasi rodzice".
--The Rumpus.com.