Historia Uniwersytetu Brenau, 1878-2013: Studium negocjacji studentów, wykładowców i pracowników w celu ukształtowania doświadczenia kolegialnego

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

The History of Brenau University, 1878-2013: A Study of Student, Faculty, and Staff Negotiation to Shape the Collegiate Experience

Zawartość książki:

"Złoto uszlachetnione ogniem" to zarówno znaczenie słowa "Brenau", jak i fraza, która mogłaby podsumować samą historię tej instytucji.

Od czasu skromnych początków Brenau jako uczelni żeńskiej w 1878 roku, pokolenia studentów i wykładowców Brenau przezwyciężyły wiele prób ognia, aby wykuć to, co dziś jest wyróżniającym się uniwersytetem. Brenau była pierwszą uczelnią żeńską w Georgii - jeśli nie na całym Południu - która wprowadziła nowatorskie programy studiów w dziedzinach takich jak nauki domowe i biznes, rywalizowała w międzyuczelnianej lekkoatletyce, liczyła kursy sztuk pięknych jako przedmioty do wyboru i ustanowiła samorząd studencki.

Brenau była również jedną z ostatnich uczelni żeńskich, które uzyskały regionalną akredytację i dokonały desegregacji rasowej. Opis tych wyczynów i wad oraz tego, jak studenci Brenau ukształtowali i przyjęli zasady (regulujące wszystko, od frekwencji, przez palenie, po interakcje z mężczyznami) i tradycje uniwersyteckie (takie jak festiwale, konkursy i rytuały inicjacji nowicjuszy) ożywia historię Brenau, podobnie jak opis rzeczy unikalnych dla Brenau (takich jak bractwa, tajne stowarzyszenia, budynki kampusu i wiedza). Zorganizowana nie wokół okresów czasu, ale wokół tematów ważnych w szkolnictwie wyższym (takich jak akademia, lekkoatletyka, zasady itp.), The History of Brenau University, 1878-2013, odbiega w ciekawy sposób od tradycyjnego formatu historii instytucji.

Wykorzystując Brenau jako studium przypadku, książka ta bada również formalne i nieformalne procesy negocjacji między studentami a urzędnikami uczelni w celu stworzenia doświadczenia kolegialnego. Badanie tego procesu pokazuje, w jaki sposób studenci - a nie tylko wykładowcy - wpływają na historię uczelni.