Eco Art History in East and Southeast Asia"
Eseje zawarte w tej antologii analizują dzieła sztuki i miejsca w Azji Wschodniej i Południowo-Wschodniej przez pryzmat historii sztuki ekologicznej.
W tych regionach znaczące antropogeniczne zmiany terenu, cieków wodnych i ekosystemów sięgają tysiącleci, podobnie jak dzieła sztuki i artefakty, które zarówno konceptualizują, jak i modyfikują świat przyrody. Rosnące zainteresowanie świadomymi Ziemi sposobami analizy lub „historią eko-sztuki” stanowi podstawę niniejszej antologii, która bada wzajemny wpływ ekspresji artystycznej i lokalnych środowisk w Azji Wschodniej i Południowo-Wschodniej.
Co więcej, narzędzia konceptualne i studia przypadków skoncentrowane na tych regionach wnoszą ważne spostrzeżenia wpływające na rozwój historii eko-sztuki. Książka zawiera studia przypadków badające wpływ Małej Epoki Lodowcowej na malarstwo dworskie i systemy przedstawiania życia morskiego w okresie Joseon w Korei. Inni autorzy rozważają współczesne strategie artystyczne, takie jak rozwój „estetyki zrównoważonego rozwoju” i skupienie uwagi na czynnikach innych niż ludzkie, aby odpowiedzieć na szkody środowiskowe i zmiany klimatyczne w teraźniejszości.
Dodatkowe eseje analizują skomplikowaną historyczno-artystyczną ekologię miejsc dziedzictwa i kwestionują antropocentryzm leżący u podstaw priorytetów i praktyk w historii sztuki. Jako całość, antologia ta argumentuje za znaczeniem rozważań ekologicznych w historii sztuki.