Ocena:
Recenzje użytkowników „Historii narodów anglojęzycznych” Churchilla podkreślają wciągającą prozę i głębię historycznego wglądu dostarczonego przez autora, pokazując jego mistrzostwo w opowiadaniu historii. Czytelnicy doceniają obszerne omówienie ważnych wydarzeń i postaci, ale niektórzy krytykują stronniczość perspektywy Churchilla i sporadyczne skupianie się na niektórych tematach.
Zalety:Wciągający i elokwentny styl pisania, obszerny zakres historyczny, wnikliwe portrety postaci, przyjemne dla entuzjastów historii, treści edukacyjne, które powracają do ważnych wydarzeń i silny przepływ narracji.
Wady:Postrzegana stronniczość w spojrzeniu Churchilla na imperializm, niektóre sekcje mogą być nużące lub zbyt szczegółowe, brak obiektywnej narracji, zakładana wcześniejsza wiedza na temat brytyjskich rządów oraz okazjonalne skupienie się na Ameryce i brytyjskiej polityce wewnętrznej, które niektórzy czytelnicy uznali za nudne.
(na podstawie 59 opinii czytelników)
A History of the English-Speaking Peoples, Volume IV: The Great Democracies
"Ta historia przetrwa nie tylko dlatego, że napisał ją Sir Winston, ale także ze względu na jej nieodłączne zalety - siłę narracji, trafny osąd wojny i polityki, żołnierzy i mężów stanu, a nawet więcej, ponieważ odzwierciedla tradycję tego, co Anglicy w czasach świetności swojego imperium myśleli i czuli o przeszłości swojego kraju. " The Daily Telegraph Obejmująca cztery tomy i wiele wieków historii, od inwazji Cezara na Wielką Brytanię do wybuchu I wojny światowej, Historia narodów anglojęzycznych jest jednym z najwspanialszych dzieł literackich Winstona Churchilla.
Rozpoczęta podczas "dzikich lat" Churchilla, kiedy był poza rządem, po raz pierwszy opublikowana w 1956 roku po tym, jak jego przywództwo w najciemniejszych dniach II wojny światowej ugruntowało jego miejsce w historii i ukończona, gdy Churchill miał 80 lat, do dziś pozostaje fascynującą i żywą historią. The Great Democracies to czwarty i ostatni tom historii Churchilla. Tutaj Churchill dociera do ery nowożytnej.
Dla Wielkiej Brytanii była to epoka wiktoriańska Palmerstona, Gladstone'a i Disraeliego, epoka wolnego handlu i imperializmu, gdy Brytyjczycy rozprzestrzenili się na Afrykę, Australię i Nową Zelandię. W międzyczasie raczkująca republika w Ameryce przetrwała wielki kryzys wojny secesyjnej, aby postawić pierwsze kroki na drodze do stania się światowym supermocarstwem, które trwa do dziś.
