Class History and Class Practices in the Periphery of Capitalism
Dopiero po II wojnie światowej naukowcy zaczęli teoretyzować na temat rozróżnienia między krajami rdzeniowymi w centrum kapitalizmu a krajami peryferyjnymi, często z dodatkowym rozróżnieniem obejmującym kraje półperyferyjne. Podejście Immanuela Wallersteina do systemów światowych było szczególnie ważne i wprowadziło termin peryferie do powszechnego języka naukowego. Nic dziwnego, że wciąż pozostaje wiele do zrobienia, aby rozwikłać skrajną różnorodność i złożoność gospodarek politycznych i oporu przeciwko wielowymiarowym okrucieństwom popełnianym w wielu, bardzo różnych kontekstach peryferyjnych na świecie.
Class History and Class Practices in the Periphery of Capitalism wychodzi naprzeciw tej potrzebie. Pierwszy rozdział kładzie podwaliny teoretyczne, pokazując, że Marks w swoim późniejszym życiu zdał sobie sprawę, że wydarzenia historyczne są znacznie bardziej skomplikowane, niż początkowo je sobie wyobrażał, i nie był tak daleki od wzywania do analiz specyficznych dla danego miejsca. Prezentowane tu artykuły przeprowadzają właśnie takie analizy: opisują specyfikę Rosji, Portugalii, Argentyny i Meksyku, oferują szersze spojrzenie na posthegemoniczną Amerykę Łacińską i Azję, dostarczają szczegółowych analiz oporu w Afryce i zastanawiają się nad głębszym znaczeniem neozapatyzmu dla promowania zmiany w całym obszarze dyskusji.
Bogata w teoretyczną głębię i empiryczny rygor, uzupełniona o niearchiwalne tłumaczenie teorii kryzysów Karla Katusky'ego, książka ta jest niezbędną lekturą dla studentów i badaczy ekonomii politycznej i międzynarodowej ekonomii politycznej, a także jest bardzo interesująca dla każdego, kto pracuje, aby oprzeć się konkretnym kapitalistycznym wyzyskom w swoim własnym miejscu i czasie.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)