Film History for the Anthropocene: The Ecological Archive of German Cinema
Od samego początku niektóre z najbardziej znanych niemieckich gatunków filmowych i reżyserów koncentrowały się na świecie przyrody i jego przekształceniach przez ludzi. Filmy o Heimacie, "symfonie miejskie", filmy górskie i filmy o gruzach zacierają granicę między dokumentem krajobrazowym a filmem fabularnym.
Jednak niemieckie studia filmowe powoli skupiały się na środowisku, koncentrując się (co zrozumiałe) na politycznych implikacjach swojej tematyki. Ta książka ujawnia krytyczne powiązania między niemieckim filmem, kontekstem społeczno-politycznym i środowiskiem, pokazując, że był on twórczym katalizatorem społecznej i ekologicznej transformacji antropocenu. Książka w pierwszej kolejności rozważa wzajemne oddziaływanie między niemieckim filmem a historią środowiska w filmach i dyskursach Heimatu.
Filmy z epoki weimarskiej, takie jak Die Geierwally (1921) E. A.
Duponta, Sprengbagger 1010 (1929) Carla Ludwiga Achaz-Duisberga i Hunger in Waldenburg (1929) Phila Jtziego dokumentują i tworzą forum do dyskusji na temat zmian środowiskowych. Następnie książka przygląda się filmowi jako wizualnemu archiwum i katalizatorowi rozwoju infrastruktury, koncentrując się na Metropolis (Fritz Lang, 1927), filmach górskich Arnolda Fancka oraz berlińskich filmach Stadt der Millionen (Adolf Trotz, 1925), Berlin: Die Sinfonie der Gro stadt (Walter Ruttmann, 1927) i Menschen am Sonntag (1930).
Analizowane są również filmy z okresu nazistowskiego i powojennego. Badając niemiecką historię filmu wraz z historią i teorią środowiska, książka ta stanowi studium przypadku siły filmu w procesach transformacji środowiska.