Historia Eliego: Żydowskie życie w XX wieku

Opinie czytelników

Książka jest fascynującą i emocjonalną prawdziwą historią, która opowiada o przetrwaniu i życiu jednego człowieka po Holokauście. Jest dobrze napisana i głęboko łączy się z czytelnikiem, ilustrując tematy cierpienia, odwagi i odporności.

⬤ Wciągająca i dobrze napisana
⬤ silna emocjonalnie
⬤ inspirująca historia przetrwania i odbudowy życia
⬤ przejrzysty styl narracji
⬤ mocna fabuła.

Recenzje nie wspominają o żadnych konkretnych wadach, sugerując ogólnie pozytywny odbiór.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Eli's Story: A Twentieth-Century Jewish Life

Zawartość książki:

Eli's Story: A Twentieth-Century Jewish Life to przede wszystkim biografia. Jej tematem jest Eli G. Rochelson, MD (1907-1984), ojciec autorki Meri-Jane Rochelson. Jej rdzeniem jest historia Eliego w jego własnych słowach, zaczerpnięta z wywiadu, który przeprowadził ze swoim synem, Burtem Rochelsonem, w połowie lat siedemdziesiątych. Książka opowiada historię człowieka, którego życie i pamięć obejmowały dwie wojny światowe, kilka migracji, odyseję edukacyjną, ogromny wstrząs Holokaustu, a wreszcie frustrujące, ale ostatecznie udane wysiłki, aby przywrócić swoje kwalifikacje zawodowe i tożsamość, a także przywrócić życie rodzinne.

Eli's Story zawiera głównie chronologiczną narrację, która osadza historię w kontekście dalszych badań. Zaczyna się od najwcześniejszych wspomnień Eli z dzieciństwa w Kownie, a kończy jego śmiercią, spuścizną i własnymi pytaniami bez odpowiedzi, które są tak samo częścią historii Eli, jak jego własne słowa. Narracja jest oświetlona i rozszerzona dzięki osobistemu archiwum dokumentów, listów i fotografii Eli, a także badaniom w archiwach instytucjonalnych, bibliotekach i osobistych wywiadach. Rochelson opisuje relokację rodziny Eliego do południowej Rosji; jego edukację, służbę wojskową i pierwsze małżeństwo po powrocie do Kowna; doświadczenia jego i jego rodziny w obozach koncentracyjnych Dachau, Stutthof i Auschwitz - w tym śmierć żony i dziecka; jego powojenne doświadczenia w obozie dla przesiedleńców w Landsbergu (DP) oraz jego imigrację do Stanów Zjednoczonych, gdzie z determinacją odbudował swoje kwalifikacje medyczne i założył nową rodzinę. Rochelson przyznaje, że zarówno wysiłek włożony w rekonstrukcję wydarzeń, jak i rzeczywistość posiadania osobistych relacji, które potwierdzają się, ale także różnią się od siebie w szczegółach, sprawiają, że sam proces wypełniania luk jest rodzajem fikcji - próbą ukształtowania niekompletności, która jest nieodłącznym elementem historii. W epilogu autor przypomina czytelnikom, że historie życia nie mają jasnej chronologii. Podążają w wielu kierunkach i w pewnym sensie nigdy się nie kończą.

Jeden z wcześniejszych recenzentów powiedział o tej książce: "Historia Eli łączy w sobie troskę naukowca z troską córki". Zarówno naukowcy, jak i czytelnicy zainteresowani narracjami o Holokauście będą poruszeni tą monografią.