Historia Cambridge, Wielka Brytania: Stan rozwoju, gospodarka i środowisko

Oryginalny tytuł:

History of Cambridge, United Kingdom: State of Advancement, Economy and Environment

Zawartość książki:

Historia Cambridge, Wielka Brytania. Stan rozwoju, gospodarka i środowisko.

Cambridge, miasto hrabstwa, a od 1951 roku miasto, zawdzięcza swoją pozycję skrzyżowaniu dwóch naturalnych linii komunikacyjnych. Rzeka Cam, stanowiąca szlak rzeczny z południowego zachodu na północny wschód, była główną arterią komunikacyjną przez Fenland aż do czasów kolei; jak powiedział Recorder of Cambridge w swoim przemówieniu do Jakuba I w 1615 r.: "Ta rzeka, z żeglugą do morza, jest życiem ruchu w tym mieście i hrabstwie". To właśnie kredowy i żwirowy grzbiet wyznaczył linię drogi, która kontynuowała Worsted Street do Huntingdon.

Znana w średniowieczu jako Stoneway lub Huntingdon Way, przecinała rzekę przez "jedyny most w Anglii, który nadaje nazwę hrabstwu". Drogi z St.

Neots i Ely łączą się z Huntingdon Road na zachód od mostu, a na wschód do miasta zbiegają się drogi z Newmarket, Bishop's Stortford, Ware i Baldock. Pod koniec XVIII wieku obszar zabudowany Cambridge koncentrował się wokół zamku na północny zachód od mostu i rynku na południowy wschód od niego, o długości około 1 mili i szerokości 1/2 mili, otoczony polami miejskimi, które rozciągały się na wschód i zachód przez 31/2 mili.

Obrzeżne osady w Barnwell w dole rzeki i Newnham w górze rzeki zostały wchłonięte dopiero przez ekspansję w XIX wieku, która, zaczynając wzdłuż Newmarket Road, rozszerzyła obszary zabudowane na południe i północ po obu stronach rzeki, aż domy Cambridge w 1951 roku rozciągały się 21/2 mili na południowy wschód od mostu i milę na północ. W 1912 i 1935 roku granice gminy zostały kolejno rozszerzone, obejmując całe Chesterton i Cherry Hinton oraz części Impington i Milton, Fen Ditton, Great Shelford, Trumpington i Grantchester.