Historia amerykańskiej diaspory waleni

Opinie czytelników

Książka otrzymała pozytywne recenzje za przystępną i zachwycającą poezję, przemawiającą do szerokiego grona odbiorców, w tym tych, którzy zazwyczaj nie czytają poezji. Recenzenci podkreślają magiczną i nawiedzającą jakość wierszy, które wywołują szereg emocji i oferują wnikliwe refleksje. Zauważalny jest zręczny kunszt autorki, z unikalnymi zwrotami akcji w klasycznych wierszach i osobistymi tematami zakorzenionymi w jej pochodzeniu.

Przystępna i zachwycająca poezja, angażująca zarówno miłośników poezji, jak i nowicjuszy, emocjonalna głębia z humorem i przejmującym wydźwiękiem, pomysłowe i dobrze wykonane utwory, kreatywne reinterpretacje klasycznych wierszy, osobiste i bliskie tematy.

Nie wymieniono żadnych wyraźnych wad, ale niektórzy mogą uznać skupienie się na wielorybach i powiązanych tematach za niszowe lub początkowo zagadkowe.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A History of the Cetacean American Diaspora

Zawartość książki:

Wściekły i twardy głos Le nie pozostawia nic do życzenia, napędzając te wiersze poprzez eksplorację wysiedleń, kobiecości, ciała i jego przemocy, konfrontując się z historią tak nietrwałą i nieuchwytną, jak duchy, które wyczarowuje. Stworzyła własną wersję Arki, w której wieloryb, zapomniany w oryginale, jest teraz noszony jako „dziecko imigrantów, takie jak ja”. W tych czułych, szczerych, a jednocześnie zaciekłych wierszach Le nie wymyśla mitu na nowo, ale rozszerza go o naszych najbardziej przeklętych outsiderów. I jakie mamy szczęście, że podobnie jak wielki Robert Hayden, stworzyła wizję, w której „nic, co ludzkie, nie jest obce...”. Jako taka, ta książka jest tak samo o stracie, jak i o tworzeniu sztuki i byciu człowiekiem - i całkowicie, wybaczalnie żywym.

--Ocean Vuong, autor książki „Night Sky With Exit Wounds”.

Dawno nie czytałem książki tak zapadającej w pamięć jak „A History of the Cetacean American Diaspora” Jenny Le. Sprawia, że formy brzmią jak nowe, ale jest to również zapamiętywalność jej tematu. Imigrant jest porównywany do wieloryba; arka Noego jest odtwarzana w taksówce; a fizyczna miłość do siebie jest przekształcana w „skórę ryby (która) stanie się chrupiąca / na miedzianej patelni nad kuchennym płomieniem”. Utwór jest zarówno sprytny, jak i przejmujący, z nieoczekiwanymi postaciami, takimi jak kochanka Williama Butlera Yeatsa i narkoleptyk, który jest wpisany w narrację romansową, która obejmuje znęcanie się; jednak, jak pisze Le: „W wieku siedmiu lat myślałam, że tym właśnie jest miłość”. Jeśli myślałeś, że wiesz, czym jest poezja formalna, musisz przeczytać magiczną, oryginalną książkę Jenny Le.

--Kim Bridgford, autorka Human Interest