Histoire de Melody Nelson Serge'a Gainsbourga

Opinie czytelników

Książka stanowi dogłębną eksplorację Serge'a Gainsbourga i jego wybitnego albumu „Histoire de Melody Nelson”, oprawionego zarówno w krytykę, jak i biografię. Oferuje wgląd w życie Gainsbourga, wpływy artystyczne i złożone tematy jego twórczości, zachowując jednocześnie literacki styl, który niektórzy mogą uznać za gęsty. Książka jest chwalona za swoją dokładność i strukturę, ale krytykowana za nadmiar informacji prowadzący do zagmatwania tekstu.

⬤ Dogłębna wiedza na temat życia i twórczości Gainsbourga
⬤ wnikliwe perspektywy psychologiczne
⬤ doskonała struktura związana z albumem
⬤ dobrze zbadana
⬤ wciągająca dla fanów i nowicjuszy
⬤ łączy biografię z krytyczną analizą
⬤ literacki styl dziennikarstwa rockowego.

⬤ Gęsty styl pisania z nadmiernie złożonymi zdaniami
⬤ może przytłoczyć czytelników
⬤ mniejszy nacisk na sam album w porównaniu z biografią Gainsbourga
⬤ niektórzy mogą uznać to za pretensjonalne lub przytłaczające.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Serge Gainsbourg's Histoire de Melody Nelson

Zawartość książki:

Poza jego rodzinną Francją, Serge Gainsbourg był kiedyś postrzegany jako cudowny lothario jednego przeboju. Zostało to powoli zastąpione przez świadomość tego, jak utalentowanym i innowacyjnym był autorem piosenek. Gainsbourg był eklektyczną, proteuszową postacią.

Dadaista, po te maudit, artysta pop, libertyn i antybohater. Ikoną i ikonoklastą.

Jego arcydziełem jest prawdopodobnie Histoire de Melody Nelson, albumowa suita łącząca wiele z jego charakterystycznych tematów.

Seks, tabu, prowokacja, humor, egzotyka i ostatecznie tragedia. Skomponowany i zaaranżowany z wielkim Jean-Claude Vannierem, jego partytura z bujnymi filmowymi smyczkami i proto-hip hopowymi bitami, w połączeniu z poezją mówioną Serge'a, stała się niezwykle wpływowa w szerokim spektrum muzycznym.

Inspirując ścieżki dźwiękowe, grupy indie i artystów elektronicznych. W ostatnich latach reputacja albumu wzrosła ze statusu kultowego do współczesnego klasyka, a hołd złożyli tacy artyści jak Beck, Portishead, Mike Patton, Air i Pulp.

W jaki sposób syn żydowskich rosyjskich imigrantów, ścigany podczas nazistowskiej okupacji, zyskał taką sławę i uznanie, a prezydent Fran ois Mitterand uznał go za naszego Baudelaire'a, naszego Apollinaire'a? W jaki sposób wczesny śpiewak chanson ewoluował w muzycznego wizjonera włączającego sample, breakbeaty i dub do swojej muzyki, wyprzedzając o dekady trendy? I jakie są korzenie i dziedzictwo albumu koncepcyjnego o Rolls Royce'ie, rudowłosej muzie Lolicie, nieziemskich rezydencjach, katastrofach lotniczych i kultach cargo?