Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje książki Ronalda Takakiego o bombardowaniach atomowych Hiroszimy i Nagasaki są podzielone. Wielu czytelników uznało książkę za wnikliwą eksplorację złożoności otaczających bombardowania, szczególnie w analizie politycznych i rasowych motywacji stojących za decyzją o użyciu broni atomowej. Inni krytycy twierdzili jednak, że książce brakuje głębi i zawiera nieścisłości, postrzegając ją jako rewizjonistyczną pracę, która upraszcza złożoną kwestię. Książka została pochwalona za jej czytelność i dobry punkt wyjścia do zrozumienia tematu, choć była również krytykowana za postrzegane uprzedzenia i poleganie na niepotwierdzonych dowodach.
Zalety:Dogłębne omówienie klimatu politycznego 1945 roku, łatwa w czytaniu i wciągająca, zapewnia świeże spojrzenie na motywacje stojące za bombardowaniami, przydatna do badań, przedstawia argumenty za i przeciw decyzji, obejmuje dynamikę rasową w decyzjach wojennych.
Wady:Brakuje świeżych spostrzeżeń, oskarżana o rewizjonizm i stronniczość, uważana za apologię Trumana, zawiera nieścisłości faktograficzne, argumentuje z wąskiego punktu widzenia, uważana za zbyt uproszczoną jak na tak złożoną kwestię historyczną.
(na podstawie 22 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Hiroshima: Why America Dropped the Atomic Bomb
Zawartość książki:
Zrzucenie bomby atomowej na Hiroszimę było jednym z kluczowych wydarzeń XX wieku, ale ta kontrowersyjna kwestia pozostaje nierozstrzygnięta. W tamtym czasie generał Dwight Eisenhower, generał Douglas MacArthur i szef sztabu admirał William Leahy byli zgodni, że atak atomowy na japońskie miasta był niepotrzebny.
Wszyscy oni wierzyli, że Japonia została już pokonana i że wojna wkrótce się zakończy. Czy zrzucenie bomby miało na celu szybsze zakończenie wojny? A może zwiastowało to początek zimnej wojny? W swoim nowym, wnikliwym studium Ronald Takaki, wielokrotnie nagradzany historyk, bada te i inne czynniki. Rozważa kulturowy kontekst rasy - sposoby, w jakie stereotypy Japończyków wpływały na opinię publiczną i decydentów - a także bada wymiar ludzki.
Opierając się na ściśle tajnych raportach wojskowych, pamiętnikach i osobistych listach, Takaki odnosi politykę międzynarodową do zaangażowanych osób: Dyrektora Los Alamos J. Roberta Oppenheimera, Sekretarza Stanu Jamesa Byrnesa, Sekretarza Wojny Henry'ego L.
Stimsona i innych... ale przede wszystkim Harry'ego Trumana.
