Ocena:
Książka „High on God” zawiera kompleksową analizę socjologiczną megakościołów w Ameryce, badając ich emocjonalną i wspólnotową dynamikę. Wykorzystuje teorie Durkheima i rytuału interakcyjnego, aby wyjaśnić, dlaczego ludzie są przyciągani do tych społeczności. Autorzy równoważą krytykę ze spostrzeżeniami na temat pozytywnych aspektów przynależności do kościoła, jednocześnie uznając potencjalne nadużycia.
Zalety:Książka jest wnikliwa, naukowo ugruntowana i zapewnia zrównoważony pogląd na megakościoły. Przedstawia, w jaki sposób megakościoły zaspokajają ludzkie pragnienia wspólnoty i emocjonalnego podniesienia. Wykorzystane teorie są dobrze zintegrowane z historycznymi spostrzeżeniami i badaniami jakościowymi, dzięki czemu są dostępne dla szerokiego grona odbiorców.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą nie zgadzać się ze wszystkimi zasadami przedstawionymi w książce. Chociaż autorzy przyznają, że istnieje ryzyko niezdrowej dynamiki, mogą pojawić się pewne obawy dotyczące analogii porównującej doświadczenia religijne do narkotykowych hajów i złożoności omawianych tematów.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
High on God: How Megachurches Won the Heart of America
Bóg jest jak narkotyk, haj, (ja) nie mogę się doczekać następnego uderzenia. Ten bezpośredni cytat z członka megakościoła, mówiący o jego doświadczeniu Boga, może zostać odrzucony jako pewnego rodzaju riff narkotykowy wywołany duchowo.
Jednak zgodnie z badaniami przeprowadzonymi w tej książce, było to nie tylko szczere, ale także głęboko odczuwalne i poszukiwane. Uczestnicy megakościołów pragną tego doświadczenia Boga z pierwszej ręki, a wielu donosi, że znajduje je w swoich zborach. Książka koncentruje się na emocjonalnej, społecznej i religijnej dynamice, która przyciąga tysiące ludzi do megakościołów i na tym, jak te kościoły sprawiają, że niektórzy czują się jak na haju od Boga i nie mogą się doczekać kolejnego duchowego uderzenia.
High on God daje pierwsze solidne i wiarygodne wyjaśnienie, dlaczego megakościoły podbiły amerykański rynek kościelny. Bez protekcjonalności i przesady autorzy pokazują geniusz megakościołów: siłę charyzmy, projektowanie obiektów, szkolenie liderów, dynamikę emocjonalną i strategie, które łączą ludzi i prowadzą ich do służenia i pomagania innym.
Korzystając z koncepcji homo duplex Emile'a Durkheima, autorzy kreślą strategie, które megakościoły stosują, aby zaspokoić podstawowe ludzkie pragnienie osobistego znaczenia i integracji społecznej, a także osobistej tożsamości i solidarności wspólnotowej. Autorzy pokazują również, w jaki sposób kościoły te mogą się mylić, czasami tragicznie.
Argumentują jednak, że w przeważającej części megakościoły pomagają swoim uczestnikom odnaleźć się poprzez budowanie więzi i służenie innym.
