Hidżab: Trzy współczesne irańskie perspektywy seminaryjne

Oryginalny tytuł:

Hijab: Three Modern Iranian Seminarian Perspectives

Zawartość książki:

Książka ta stanowi przegląd zakresu myślenia seminarzystów w Iranie na kontrowersyjny temat hidżabu. W okresie nowożytnym Iran doświadczył wielu konfliktów i zamieszania spowodowanych wpływem zachodnich poglądów na hidżab w XIX wieku, dekretem Riza Shah Pahlavi z 1936 r.

zakazującym islamskich nakryć głowy oraz narzuceniem zasłony w następstwie rewolucji islamskiej w 1979 roku. Ḥijāb zajmuje się różnicami opinii wśród seminarzystów na temat hidżabu w Islamskiej Republice Iranu, koncentrując się na trzech reprezentatywnych myślicielach: Murtaza Mutahhari, który uważał, że zasłanianie się jest obowiązkowe, Ahmad Qabil, który argumentował za celowością hidżabu, oraz Muhsin Kadivar, który uważa, że nie jest to ani konieczne, ani pożądane. W pierwszym rozdziale poglądy tych trzech uczonych są kontekstualizowane w ramach znanych jako "nowe myślenie religijne" wśród seminarzystów.

Zrozumienie hermeneutyki tego nowego myślenia religijnego jest kluczem do zrozumienia, w jaki sposób i dlaczego młodsze pokolenie uczonych zaproponowało rozbieżne osądy na temat hidżabu. Po pierwszym rozdziale książka podzielona jest na trzy równoległe sekcje, z których każda poświęcona jest jednemu z trzech seminarzystów.

Prezentują one podejście chronologiczne, a stanowisko każdego uczonego w sprawie hidżabu jest oceniane w odniesieniu do specyfiki historycznej i ich własnej ogólnej perspektywy orzeczniczej. Podano również obszerne przykłady pism trzech uczonych na temat hidżabu.