Hervelino

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.

Zawartość książki:

O Hervie Guibercie i trudnościach w pisaniu i mówieniu o kimś ukochanym i czczonym.

"Wkrótce to był mój pseudonim dla Herva, co z moim zwyczajem italianizowania imion moich najbliższych... Hervelino: to nie sprawiło, że myślałem o Hervie, ale o nas obu. To słowo może nie wydawać się wielkie, ale to był on i to byłem ja, on wziął je dla siebie".

Mathieu Lindon poznał pisarza i fotografa Herva Guiberta w 1978 roku. Pseudonim Hervelino oznaczał początek ich przyjaźni, która została scementowana dekadę później przez lata, które obaj spędzili w Rzymie. Guibert był emerytem w Villa Mdicis od 1987 roku; Lindon został kolegą emerytem w następnym roku, a obaj pozostali we Włoszech do 1990 roku. Te rzymskie lata są sercem tej autobiografii deux, która na przemian przepełniona jest humorem i melancholią. Guibert właśnie dowiedział się, że jest nosicielem wirusa HIV i umrze niedługo po powrocie do Francji i zdobyciu sławy dzięki swojemu przejmującemu arcydziełu "Do przyjaciela, który nie uratował mi życia", w którym Lindon sam był bohaterem.

Hervelino to książka o trudnościach w pisaniu i mówieniu o kimś ukochanym i czczonym. Opowiadając o swoim pobycie we Włoszech, Lindon zmaga się z niemożnością pisania o Guibercie: "Pisanie o Rzymie to pomijanie wszystkiego, czego nie odważyłem się napisać, ponieważ tak trudno jest nadać sens Hervowi". Hervelino to historia wyjątkowej przyjaźni oraz książek czytanych i udostępnianych przez przyjaciela, który był kochany i utracony. Zamyka ją każda inskrypcja, którą Guibert napisał dla swojego przyjaciela Mathieu, oraz współczesny komentarz Lindona pod nią, a to, co pozostaje, to odłamki i fragmenty przyjaźni przypieczętowanej chorobą i śmiercią, utrwalonej przez literaturę i miłość.