Hermetyczny kod w DNA: Święte zasady porządkujące wszechświat

Opinie czytelników

Książka Michaela Hayesa oferuje dogłębną eksplorację związku między DNA, starożytnymi filozofiami i Kodem Hermetycznym. Podczas gdy wielu czytelników uważa te spostrzeżenia za głębokie i cenne, złożoność książki i poleganie na wiedzy ezoterycznej może sprawić, że niektórzy poczują się sfrustrowani lub przytłoczeni.

Książka jest chwalona za autentyczność, głęboki wgląd w DNA oraz połączenie idei duchowych i naukowych. Wielu czytelników docenia jej przełomowe koncepcje związane z muzyką i wszechświatem, a niektórzy uznali ją za prowokującą do myślenia i wartą przeczytania pomimo jej wyzwań.

Czytelnicy zauważają, że książka nie jest łatwą lekturą i wymaga znacznej wiedzy z zakresu nauki, teorii muzyki i filozofii ezoterycznej. Niektórzy uznali styl autora za pobłażliwy i uważali, że nie docenił on odpowiednio wcześniejszych prac. Inni wyrażali frustrację z powodu złożoności i braku jasności w prezentowaniu pomysłów.

(na podstawie 18 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Hermetic Code in DNA: The Sacred Principles in the Ordering of the Universe

Zawartość książki:

Badanie precyzyjnego kodu, który łączy starożytną duchowość z nowoczesną nauką.

- Pokazuje, w jaki sposób wzorce numeryczne w starożytnych filozofiach są widoczne zarówno w strukturze wszechświata, jak i spiralnej strukturze DNA.

- Ujawnia, że teoria muzyki wywodzi się z intuicyjnego zrozumienia rezonansowej harmonii kosmosu.

Wiele osób zaobserwowało wyraźne wzorce liczbowe osadzone w starożytnych filozofiach i religiach z całego świata; inni zauważyli, że te same wzorce są widoczne w wielu teoriach przełomowej nauki. Michael Hayes ujawnia, że istnieje precyzyjny kod, Kod Hermetyczny, który łączy te wzorce - informacje znane niegdyś starożytnym kulturom, ale najwyraźniej utracone z biegiem czasu. Odzwierciedleniem struktury tego kodu są zasady porządkujące wszechświat, a także, co intrygujące, harmoniczne proporcje muzyki. Nasze wyobrażenia o tym, co jest harmonijne w muzyce, mogą zatem wynikać nie z abstrakcyjnego zmysłu estetycznego, ale jako odpowiedź na intuicję fundamentalnej kosmicznej harmonii.

Rezonans między biologią a kosmologią pokazuje, że życie jest muzyką, pełną „podtekstów” - nigdzie bardziej uderzająco obecnych niż w spiralnej strukturze samego życia: DNA.