Henry Howard, hrabia Surrey

Oryginalny tytuł:

Henry Howard, Earl of Surrey

Zawartość książki:

HENRY HOWARD EARL OF SURREY BY EDWIN CASADY PRZEDMOWA Celem niniejszego studium Surreya, podjętego na sugestię profesora Geralda Sandersa, jest reinterpretacja charakteru człowieka i jego poezji. Starałem się w nim wyraźnie rozróżnić fakty, przypuszczenia i fikcje oferowane przez poprzednie badania, zintegrować wszystkie istniejące materiały na ten temat i przedstawić człowieka i poetę z punktu widzenia możliwego dzięki naszej rosnącej wiedzy o pierwszej połowie XVI wieku. Jego najcenniejszym wkładem w naukę może wydawać się negatywny, polegający na zwróceniu uwagi na to, jak całkowicie powszechna koncepcja Surreya wywodzi się z wątpliwych wniosków i błędnych tradycji. Moim zdaniem jednak jego wartość polega na przedstawieniu dowodów na to, że Surrey nie był ludowym chłopcem, w wyjaśnieniu wpływów, które spowodowały, że Surrey postąpił tak, jak postąpił, oraz w opisach zwyczajów, manier i praktyk w szesnastowiecznej Anglii. W każdym takim badaniu, parafrazując stwierdzenie pana M. R. Ridleya w jego studium Eleatów3, śmieszne jest bycie dogmatycznym, jedyną osobą, która może wiedzieć, jak działa umysł jednostki, jest sama jednostka, a nawet ona prawdopodobnie nie jest zbyt jasna. Z drugiej strony, ciągłe kwalifikowanie staje się nużące.

Dlatego mam nadzieję, że każdy, kto przeczyta to opracowanie, zda sobie sprawę, że każde dosadne stwierdzenie dotyczące motywów lub reakcji psychicznych człowieka powinno być odczytywane z milczącym zastrzeżeniem, że prawdopodobnie lub można przypuszczać, co w interesie zwięzłości i przejrzystości jest zwykle pomijane lub umieszczane w przypisie. Ponadto, w trosce o zwięzłość i przejrzystość, skróciłem wiele odniesień, unowocześniłem interpunkcję wszystkich cytatów, skonwencjonalizowałem pisownię nazw własnych tam, gdzie to konieczne, aby zapobiec dwuznaczności, i zmieniłem wszystkie daty na Nowy Styl. Powiernikom Rhodesa jestem głęboko wdzięczny za stypendium, które umożliwiło mi zbadanie materiałów źródłowych w Anglii dotyczących Surrey i przedstawienie w 1931 r. rozprawy doktorskiej na temat Surrey na Uniwersytecie Oksfordzkim. Muszę jednak przyznać, że dalsze badania doprowadziły mnie do zakwestionowania powszechnie przyjętych interpretacji charakteru i działań Surreya, z których wiele powtórzyłem w mojej rozprawie oksfordzkiej, oraz do sformułowania reinterpretacji przedstawionej na następnych stronach. Prawdopodobnie tylko ci, którzy sami studiowali szesnastowieczną Anglię, w pełni docenią zakres, w jakim zawdzięczam badania zarówno dawnym, jak i obecnym naukowcom. Każdy oczywiście uzna mój dług wobec profesora A.F.

Jestem również wdzięczny profesorowi Pollardowi za przywilej uczestniczenia w jego seminarium na temat problemów badań nad Tudorami oraz za wiele sugestii dotyczących możliwych źródeł informacji dotyczących Surrey. Znalazłem więcej pomocy w innych badaniach odnoszących się do Surrey, niż jestem w stanie przyznać, szczególnie jestem wdzięczny im wszystkim, a zwłaszcza studiom George'a Fredericka Notta i Edmunda Bapsta.