Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Helmholtz and the Conservation of Energy: Contexts of Creation and Reception
Badanie źródeł, z których korzystał Helmholtz przy formułowaniu zasady zachowania energii i wpływu jego pracy na dziewiętnastowieczną fizykę.
W 1847 roku Herman Helmholtz, prawdopodobnie najważniejszy niemiecki fizyk XIX wieku, opublikował swoje sformułowanie tego, co stało się znane jako zasada zachowania energii - bezdyskusyjnie najważniejszy pojedynczy rozwój fizyki w tym stuleciu, przekształcając to, co było konglomeratem odrębnych tematów, w spójną dziedzinę zjednoczoną koncepcją energii. W książce Helmholtz and the Conservation of Energy Kenneth Caneva przedstawia szczegółowy opis pracy Helmholtza nad tym zagadnieniem, źródła, z których korzystał, różne reakcje na jego pracę ze strony naukowców epoki oraz wpływ na fizykę jako dyscyplinę.
Caneva opisuje zestaw niezmiennych obaw, które skłoniły Helmholtza do pracy, w tym jego odrzucenie idei siły witalnej wykonującej pracę, i bada relacje Helmholtza zarówno ze starszym pokoleniem fizyków, jak i wyłaniającą się społecznością reformatorskich fizjologów. Analizuje zadłużenie Helmholtza wobec Johannesa M llera i Justusa Liebiga oraz omawia napięte i ambiwalentne relacje Helmholtza z pracami Roberta Mayera, który wcześniej zaproponował nietwórczość, niezniszczalność i transformowalność siły. Caneva analizuje ciągłe zaangażowanie Helmholtza w ten temat, jego rolę w akceptacji zasady zachowania energii jako centralnej zasady fizyki oraz ostateczne włączenie tej zasady do podręczników jako uznanej nauki.