Helen or My Hunger to zapętlona, seryjna sekwencja, która bada związek między pamięcią, językiem, ciałem i władzą.
W dialogu z epopeją H.D. Helen in Egypt z 1961 roku, wiersze te odnoszą się do eidolonu Heleny Trojańskiej: „echa echa”.
Kwestionują pojęcia piękna i ciała, komunikując się z tą nieobecnością, podtrzymując ten nietrwały dialog. Duch? Ikona? Matka? Przyjaciółka? Wiersze te odnoszą się do rozłamów spowodowanych traumą, przemocą, mitologią i rodowodem, z nieuniknionymi porażkami płci i ciała. Rdzeń „Helen or My Hunger” zawiera, a jednocześnie odrzuca - próbuje oderwać się od materiału życia i ciała pisarza.
Wiersze te zmagają się z głodem, pożądaniem i wstydem, a także z przemocą języka i reprezentacji (ciało jako ikona, jako miejsce traumy). Helen or My Hunger pyta: jak możemy żyć w świecie, w którym zarówno prywatny, jak i publiczny ból opiera się językowi? Jak możemy zaznaczać różnice, ale także uwidaczniać podobieństwa? Jaką przemoc sankcjonujemy poprzez język, narrację, formę? W sekwencji, która opiera się własnej formacji, Helen or My Hungerzastanawia się, jak żyć w świecie, który stara się zredukować, zranić to, czego nie może powstrzymać.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)