Ocena:
Helen Bonaparte to pięknie napisana powieść, która podąża za akademiczką w średnim wieku, Helen, podczas tygodniowej wycieczki po renesansowych Włoszech, gdzie nieoczekiwanie wyrusza w podróż odkrywania siebie, naznaczoną obsesją na punkcie przewodnika, Marieke. Narracja mistrzowsko przeplata tematy pożądania, tożsamości i cienkiej granicy między rzeczywistością a fantazją, osadzone na bogatym tle kulturowym. Poetycka proza wzmacnia emocjonalną głębię, sprawiając, że jest to porywająca eksploracja ludzkiej złożoności.
Zalety:⬤ Pięknie napisana proza
⬤ bogaty rozwój postaci
⬤ wciągająca narracja eksplorująca pożądanie i odkrywanie siebie
⬤ żywe obrazy skarbów kultury Włoch
⬤ tematy skłaniające do refleksji
⬤ relatywne konflikty wewnętrzne
⬤ napięcie i ładunek emocjonalny
⬤ satysfakcjonujące zakończenie.
⬤ Niektórzy mogą uznać bohaterów za mało wiarygodnych
⬤ sporadyczne problemy ze zmianą perspektywy narracji
⬤ drobne błędy korektorskie
⬤ tempo może wydawać się powolne dla tych, którzy szukają historii napędzanej fabułą.
(na podstawie 38 opinii czytelników)
Helen Bonaparte w średnim wieku zostawiła męża i dzieci w domu, by wyjechać z nieznajomymi na tygodniową wycieczkę objazdową po Włoszech. Zadowolona ze swojego domowego życia, ale potrzebująca odnowy, zamierza przez tydzień dąsać się w zakamarkach autobusów i muzeów, oddając się wspaniałej sztuce, ale odwracając wzrok od reszty świata.
Do czasu, gdy poznaje Marieke, przewodniczkę, która staje się obiektem erotycznych fantazji Helen, o których nawet nie wiedziała.
Z każdym dniem życie domowe Helen zanika, zastępowane przez coraz bardziej dziwaczne, inwazyjne i zawsze sekretne sposoby na zbliżenie się do Marieke. Przemierzając turystyczne perełki renesansowych Włoch, Helen musi pogodzić się ze swoją nową obsesją, istniejącą na granicy snu i rozczarowania, wyobraźni i przyziemności, sacrum i profanum.
