W średniowieczu święci byli wszechobecni. Jako patroni kościołów i wspólnot, w wizerunkach lub poprzez swoje relikwie, mogli być doświadczani przez całe spektrum społeczeństwa.
Było to szczególnie widoczne na obszarach miejskich Wysokiego i Późnego Średniowiecza. Na przykładzie miast biskupich Speyer i Lincoln, niemiecko-angielskie porównanie świętych i ich kultów jest wykorzystywane do analizy procesów zawłaszczania i tworzenia tożsamości dla korporacji, takich jak kapituły katedralne, rady i bractwa, a także jednostki w przestrzeni miejskiej.
W tym kontekście analizowane są również akty performatywne, takie jak fundacje, procesje i konflikty. Dla okresu od XI do początku XVI wieku, ogólnoeuropejskie zjawisko zostało skategoryzowane porównawczo.