Heather Raffo's Iraq Plays: The Things That Can't Be Said: 9 Parts of Desire; Fallujah; Noura

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Zawartość książki:

The Things That Can't Be Said: Three Plays About Iraq to trylogia sztuk znanej iracko-amerykańskiej dramatopisarki/performerki Heather Raffo obejmująca 9 Parts of Desire, Fallujah: Pierwsza opera o wojnie w Iraku oraz Noura.

W tych trzech sztukach Raffo bada niezatarty wpływ wojny na Irakijczyków, Amerykanów i uchodźców uwięzionych między dwiema kulturami. Rozpatrywane razem, te trzy prace dają głos prawie dwóm dekadom rzadko badanych traum, które zmieniły tożsamość kulturową i narodową zarówno Amerykanów, jak i Irakijczyków od czasu wydarzeń z 11 września.

Heather Raffo jest znaną dramatopisarką i performerką, której twórczość została opisana przez The New Yorker jako przykład "tego, jak sztuka może zmienić świat". Amerykanka z irackim dziedzictwem, jej twórczość jest postrzegana jako rzadki pomost między kulturami Zachodu i Wschodu.

W związku z toczącymi się debatami na temat spuścizny amerykańskich wojen zagranicznych i przyszłej roli na Bliskim Wschodzie, niniejszy tom oferuje wyjątkowo historyczną i głęboko ludzką perspektywę na kwestie polityczne naszych czasów. Obejmujące półtorej dekady prace te tworzą mozaikę nieopowiedzianych historii, które były przełomowe w swoich czasach i nadal mają głęboki wpływ na społeczności i klasy na całym świecie.

9 Parts of Desire (2003): First Choice/The Best Shows in London przez The Times oraz jako jedna z "Pięciu Najlepszych Sztuk" w Londynie przez The Independent. Jej nagradzana premiera na Off-Broadwayu trwała dziewięć wyprzedanych miesięcy i została wybrana przez krytyków The New York Times, Time Out i Village Voice. Sztuka była następnie wystawiana na niemal wszystkich głównych rynkach teatrów regionalnych w Ameryce, po czym została przetłumaczona na międzynarodowe produkcje w Brazylii, Grecji, Szwecji, na Węgrzech, w Indiach, Turcji, na Malcie, we Francji, Iraku, Egipcie i Izraelu. Był to pierwszy komercyjny hit na krajowej i międzynarodowej scenie autorstwa arabsko-amerykańskiego dramaturga, który pomógł narodzić się nowemu gatunkowi amerykańskiego teatru bliskowschodniego.

Fallujah (2016) miała swoją światową premierę w Long Beach Opera, a następnie została przeniesiona do NYC Opera. Jest to pierwsza w historii opera o wojnie w Iraku, opowiadająca o bitwie o Faludżę w wykonaniu amerykańskiego żołnierza piechoty morskiej, skupiająca się na urazach moralnych i samobójstwach weteranów.

Noura (2018) zdobyła nagrodę L. Arnold Weissberger New Play Award i została okrzyknięta "najbardziej ambitną premierą" Festiwalu Teatralnego Women's Voices przez The Washington Post i "poruszająco potężną" przez The New York Times. Opowiedziana od wewnątrz małżeństwa irackiej rodziny, sztuka bada utrzymujące się koszty wygnania zarówno dla niedawnych uchodźców, jak i bardziej ugruntowanych amerykańskich imigrantów. Czerpiąca inspirację z "A Doll's Hous" Ibsena i uznawana za pierwszą w swoim rodzaju feministyczną narrację o uchodźcach, jest już włączana do programów uniwersyteckich zarówno w Ameryce, jak i za granicą.