Hawkeye: Porywająca autobiografia najlepszego asa izraelskich sił powietrznych

Opinie czytelników

Książka stanowi ekscytującą i szczegółową relację z życia generała brygady Giora „Hawkeye” Epsteina jako pilota myśliwca i jego doświadczeń podczas walk powietrznych. Czytelnicy doceniają wciągającą narrację i wgląd w izraelskie siły powietrzne, choć niektórzy krytykują styl pisania i głębię szczegółów technicznych.

Wciągająca i szybka narracja, szczegółowa osobista relacja z życia pilota myśliwca, ciekawy kontekst historyczny i opisy, które sprawiają, że czytelnicy czują się zaangażowani w akcję. Wielu uznało tę historię za inspirującą i przyjemną, szczególnie fani lotnictwa.

Niektórzy czytelnicy uznali styl pisania za chaotyczny i uważali, że książce brakuje wystarczającego kontekstu strategicznego i szczegółów technicznych dotyczących walki powietrznej. Kilku recenzentów wspomniało, że chcieliby głębszego emocjonalnego związku z opisywanymi doświadczeniami i czasami mieli ochotę odłożyć książkę.

(na podstawie 23 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Hawkeye: The Enthralling Autobiography of the Top-Scoring Israel Air Force Ace of Aces

Zawartość książki:

Przez ponad trzydzieści lat Giora Even-Epstein latał myśliwcami dla Izraelskich Sił Powietrznych, zdobywając uznanie jako wysoce wykwalifikowany lotnik wojskowy i najbardziej utytułowany as odrzutowy z największą liczbą potwierdzonych zwycięstw we francuskim Mirage. Po pokonaniu wielu przeszkód, by nauczyć się latać, udało mu się zebrać rekord zestrzeleń arabskich MiG-ów i Suchojów, który przewyższył liczbę wszystkich innych lotników bojowych na całym świecie.

Ta szybko rozwijająca się autobiografia szczegółowo opisuje jego doświadczenia, szczególnie w intensywnych konfliktach z 1967 roku, wojny sześciodniowej i 1973 roku, wojny Jom Kippur. Czytelnik dzieli z nim kokpit, opisując każdą akcję, którą podjął w 101 i 105 Dywizjonie, w tym największą bitwę powietrzną odrzutowiec kontra odrzutowiec w historii z czterema zabójstwami MiG-21 w jednym starciu. Jego ostateczny wynik wyniósł siedemnaście.

Po swojej ostatniej bitwie został dowódcą Pierwszej Eskadry Odrzutowej 117, zaczął latać w cywilu, przekwalifikował się, by dowodzić 254 Eskadrą MMR w wojnie libańskiej w 1982 roku i latał na F-16 w wieku pięćdziesięciu lat przed przejściem na emeryturę. Po drodze spotkał wiele legend pilotażu myśliwskiego, takich jak Douglas Bader, Al Deere, Pierre Clostermann i Randy Cunningham.

Uprzejmy i entuzjastyczny, Giora zyskał przydomek „Sokole Oko” ze względu na swój niesamowity wzrok powyżej 20/15, umożliwiający mu wybieranie wrogich samolotów na długo przed kolegami z eskadry. Jego historia opowiada o niezachwianym poświęceniu jednego człowieka dla swoich marzeń i kraju.

Jako czołowy as odrzutowy jest to opowieść warta opowiedzenia i, co najważniejsze, może być opowiedziana jego własnymi słowami.