Ocena:
Książka „Hawker Hunter w służbie RAF i FAA” została dobrze przyjęta ze względu na obszerne badania, wysokiej jakości ilustracje i szczegółowe informacje o samolocie. Chociaż jest to fantastyczne źródło informacji dla modelarzy i entuzjastów, niektórzy czytelnicy uważają, że brakuje w niej omówienia nowszych zestawów i krytyki.
Zalety:⬤ Dobrze zbadane
⬤ intymne szczegóły każdego modelu
⬤ dobre zdjęcia
⬤ świetne dla modelarzy
⬤ doskonałe odniesienia i kolorowe ilustracje profili
⬤ przyjemna lektura
⬤ przydatne informacje dla konstruktorów zestawów.
⬤ Nie zawiera najnowszych wydań zestawów ani krytyki
⬤ ograniczone przykłady budowy zestawów
⬤ brak kitografii
⬤ niektóre obszary mogą wydawać się niekompletne dla docelowych odbiorców modelarzy.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
The Hawker Hunter in British Service
Hawker Hunter to jeden z klasycznych powojennych brytyjskich samolotów odrzutowych. Początkowo wprowadzony w 1954 roku jako jednomiejscowy, jednopłatowy myśliwiec przechwytujący, szybko zastąpił myśliwce odrzutowe pierwszej generacji w służbie RAF, takie jak Gloster Meteor (patrz Flight Craft 13) i de Havilland Venom. Napędzany nowo opracowanym silnikiem turboodrzutowym Rolls-Royce Avon, Hunter odmienił eskadry myśliwców dziennych RAF-u od połowy lat 50. aż do pojawienia się English Electric Lightning na początku lat 60. (patrz Flight Craft 11).
Nawet wtedy, gdy produkowano kolejne ulepszone warianty tego typu z coraz bardziej wydajnymi silnikami i zwiększoną pojemnością paliwa, Hunter z powodzeniem przekształcił się w myśliwsko-bombowy myśliwiec uderzeniowy/ataku naziemnego i platformę myśliwsko-rozpoznawczą. Dwumiejscowe warianty zostały opracowane do szkolenia i innych drugorzędnych ról w RAF i Royal Navy, a kilka z nich pozostało w użyciu do 2001 roku, aczkolwiek w wyspecjalizowanych jednostkach testowych i ewaluacyjnych MoD - znacznie ponad czterdzieści lat po początkowym wprowadzeniu tego typu. Myśliwce były również używane przez dwa zespoły pokazowe RAF-u, „Czarne Strzały”, które wykonały rekordową liczbę dwudziestu dwóch przelotów w formacji, a później „Błękitne Diamenty”, a także „Błękitne Czaple” Królewskiej Marynarki Wojennej.
Samoloty Hunter służyły w RAF-ie w wielu konfliktach, w tym w czasie kryzysu sueskiego, a także w różnych sytuacjach kryzysowych na Bliskim i Dalekim Wschodzie. Hunter był również szeroko eksportowany, służąc w wielu zagranicznych siłach powietrznych, w których również aktywnie służył, co niestety wykracza poza zakres tej konkretnej publikacji. Prawie 2000 Hunterów zostało wyprodukowanych przez Hawker Siddeley Aviation, a także było produkowanych na licencji za granicą i pozostanie jednym z najbardziej kultowych brytyjskich projektów samolotów wszechczasów.
