Hawaje są moją przystanią: Rasa i indygenizm na czarnym Pacyfiku

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 10 głosach.

Oryginalny tytuł:

Hawai'i Is My Haven: Race and Indigeneity in the Black Pacific

Zawartość książki:

Hawaiʻi Is My Haven mapuje kontekst i kontury czarnoskórego życia na Hawajach.

Ta etnografia wyłania się z dziesięcioletnich badań terenowych prowadzonych zarówno z czarnoskórymi mieszkańcami Hawajów, jak i czarnoskórymi imigrantami, którzy przeprowadzili się na Wyspy z Ameryki Północnej, Afryki i Karaibów. Nitasha Tamar Sharma podkreśla paradoks Hawajów jako wielorasowego raju i miejsca nieuświadomionego anty-czarnego rasizmu.

Podczas gdy czarna kultura jest tu wszechobecna, ludzie pochodzenia afrykańskiego wydają się niewidzialni. W tym niegdyś suwerennym kraju, którego struktura nie opiera się ani na amerykańskiej binarności czarni/biali, ani na zasadzie jednej kropli, niebiali przedstawiciele różnych ras, w tym czarnoskórzy Hawajczycy i czarnoskórzy Koreańczycy, ilustrują koartykulację i ograniczenia rasy oraz podział na tubylców i osadników. Pomimo wymazywania i rasizmu, niewojskowi czarnoskórzy mieszkańcy uważają Hawaje za swoją przystań, opisując je jako miejsce do „oddychania”, które oferuje możliwość stania się lokalnym.

Przeprowadzona przez Sharmę analiza rasy, rdzenności i azjatyckiego kolonializmu osadników przenosi północnoamerykańskie debaty w ramach studiów nad Czarnymi i rdzennymi mieszkańcami na Czarny Pacyfik. Hawaiʻi Is My Haven pokazuje, co Pacyfik oferuje członkom afrykańskiej diaspory i jak oni z kolei oświetlają rasę i rasizm w „raju”.