Harry's Bar: Życie i czasy legendarnego weneckiego punktu orientacyjnego

Opinie czytelników

Książka zapewnia zabawne i wnikliwe spojrzenie na historię Harry's Bar w Wenecji, przemawiając do tych, którzy odwiedzili bar lub są zainteresowani jego słynnymi patronami i atmosferą. Łączy osobiste historie z kulturowym znaczeniem baru i przywołuje nostalgiczne wspomnienia dla czytelników zaznajomionych z tą lokalizacją. Jednak niektórzy czytelnicy uważają, że książce brakuje głębi i nie skupia się wystarczająco na samym barze Harry'ego, wyrażając jednocześnie rozczarowanie jakością wysyłki.

⬤ Wciągająca i zabawna narracja
⬤ pouczające i historyczne spostrzeżenia
⬤ wywołuje nostalgię u odwiedzających
⬤ dobrze napisana i łatwa w czytaniu
⬤ przyjemna relacja ze słynnego lokalu
⬤ dobra dla osób zainteresowanych Wenecją i jej kulturą
⬤ pozytywne wrażenia czytelników dotyczące pasji autorów do baru.

⬤ Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że brakuje jej głębi, czując, że bardziej przypomina artykuł w czasopiśmie
⬤ niezadowolenie z jakości wysyłki
⬤ krytyka części książki skupiających się na właścicielach, a nie na barze
⬤ może nie spodobać się osobom niezaznajomionym z Harry's Bar.

(na podstawie 30 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Harry's Bar: The Life and Times of the Legendary Venice Landmark

Zawartość książki:

Teraz w miękkiej oprawie, wewnętrzna historia jednego z najsłynniejszych wodopojów na świecie, legendarnego od czasów Hemingwaya.

Bar Harry'ego w Wenecji pozostaje jednym z najbardziej znanych wodopojów na świecie od ponad dziewięćdziesięciu lat. tak zakorzeniony w weneckim krajobrazie jak Pałac Dożów, Bazylika i Piazza San Marco. Było to miejsce spotkań pisarzy, artystów, modelek i gwiazd estrady, luksusowa restauracja, której mikstury i ponadczasowy wystrój były często naśladowane, ale nigdy nie dorównały. Oto jej historia napisana przez syna założyciela i wybitnego restauratora.

Założona w 1931 roku przez skromnego, ale przedsiębiorczego weneckiego barmana Giuseppe Cipriani i zamożnego Amerykanina Harry'ego Pickeringa.

Wkrótce gościł stałych bywalców, takich jak Ernest Hemingway, Orson Welles, Sinclair Lewis, Agha Khan i wielu innych luminarzy. Podążamy za Giuseppe i jego synem Arrigo przez II wojnę światową, kiedy Harry's Bar został zarekwirowany przez faszystów i przekształcony w mesę dla marynarki wojennej Mussoliniego, podczas gdy prawdziwe świąteczne posiłki serwowano w domu Cipriani.

Wyzwolenie w 1945 roku, kiedy to oficerowie armii alianckiej zajęli wirtualną rezydencję w barze i rzucali Giuseppe po jadalni jak piłką do rugby.

I przez lata powojenne, kiedy Harry's Bar stał się wirtualnym klubem dla światowych blichtrów.

Tutaj również znajdują się historie wielkich wynalazków Ciprianich, od przystawki "carpaccio", która stała się ogólnym terminem na cienko pokrojone surowe mięso lub surową rybę z białym sosem, po bellini, słynny obecnie różowy koktajl z puree z białych brzoskwiń i włoskiego szampana. Autor opowiada również historię nowojorskich siostrzeńców Harry'ego, Harry'ego Ciprianiego na Piątej Alei, jedynej restauracji, która kiedykolwiek została skradziona dyrektorowi między lunchem a kolacją, oraz Bellini w starym hotelu Taft.

Wypełniona ujmującym dowcipem i lekkim urokiem Arrigo Ciprianiego, ta historia Harry's Bar jest przyjemnością do czytania - i kolejną najlepszą rzeczą do stolika w samym Harry's Bar.