Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Harrison Birtwistle: The Mask of Orpheus
Okrzyknięta podczas premiery w londyńskim Coliseum w 1986 roku najważniejszym wydarzeniem muzycznym i teatralnym dekady, Maska Orfeusza jest bez wątpienia kluczowym dziełem w dorobku Harrisona Birtwistle'a. Jego późniejsze utwory sceniczne i koncertowe wymagają oceny w jego świetle.
Coraz częściej jest również postrzegana jako kluczowe dzieło w rozwoju opery od czasów II wojny światowej, dzieło, które przesunęło granice tego, co było możliwe w teatrze lirycznym. W swojej pomysłowej fuzji muzyki, pieśni, dramatu, mitu, pantomimy i elektroniki stała się latarnią morską dla wielu młodszych kompozytorów i obiektem szerokiej uwagi krytyków. Jonathan Cross rozpoczyna swoje szczegółowe studium tej "tragedii lirycznej" od umieszczenia jej w szerszym kontekście recepcji mitu o Orfeuszu.
W szczególności omówiono znaczenie Orfeusza dla XX wieku, co stanowi tło dla analizy zaabsorbowania Birtwistle'a tą historią w różnych dziełach jego twórczego życia. Badane są źródła i geneza Maski Orfeusza.
Po tym następuje uważna lektura trzech aktów utworu, analizująca ich strukturę i znaczenie, badająca związek między muzyką, tekstem i dramatem, opierając się na szkicach tekstowych Zinovieffa i szkicach kompozytorskich Birtwistle'a. Książka kończy się sugestią szeregu kontekstów, w których Maska Orfeusza może być rozumiana.
Jego główne tematy, takie jak czas, pamięć i tożsamość, strata, żałoba i melancholia, dotykają głębokiej wrażliwości w społeczeństwie i kulturze późnej nowoczesności. Wywiady z librecistą i kompozytorem uzupełniają to ważne studium.
