Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 1410 głosach.
Harriet Tubman, the Moses of Her People
Tytuł, jaki nadałem mojej czarnej bohaterce w tym drugim wydaniu jej historii, a mianowicie: MÓZG SWOJEGO LUDU, może wydawać się nieco ambitny, biorąc pod uwagę, że ten Mojżesz był kobietą i że udało jej się pilotować tylko trzystu lub czterystu niewolników z ziemi niewoli do ziemi wolności. Ale podaję jej tutaj tylko imię, pod którym była powszechnie znana, zarówno na Północy, jak i na Południu, w latach terroru prawa o zbiegłych niewolnikach i podczas naszej ostatniej wojny secesyjnej, w której odegrała tak znaczącą rolę.
I chociaż rezultatem jej bezprzykładnego bohaterstwa nie było uwolnienie całego narodu niewolników, to jednak cel ten był tak samo pragnieniem jej serca, jak wielkiego przywódcy Izraela. Jej wołanie do posiadaczy niewolników było zawsze podobne do jego wołania do faraona: "Wypuść mój lud" i nawet on nie narażał życia i kończyn chętniej niż nasz odważny i ofiarny przyjaciel. Jej imię zasługuje na przekazanie potomności, ramię w ramię z imionami Jeanne D'Arc, Grace Darling i Florence Nightingale, ponieważ żadna z tych kobiet, tak szlachetnych i odważnych jak one, nie wykazała się większą odwagą i siłą wytrzymałości, stawiając czoła niebezpieczeństwu i śmierci, aby ulżyć ludzkiemu cierpieniu, niż ta biedna czarna kobieta, której historię staram się przedstawić w najbardziej niedoskonały sposób.
Szkoda, że pani Stowe nie zrealizowała planu, który kiedyś zaplanowała, by zostać historykiem naszej sobolowej przyjaciółki. Dzięki jej graficznemu pióru wydarzenia z takiego życia mogły zostać przekształcone w opowieść o ekscytującym zainteresowaniu, dorównującą, jeśli nie przewyższającą jej słynną na całym świecie "Chatę wuja Toma".
Praca trafiła w skromniejsze ręce, a pierwsze wydanie tej historii, pod tytułem "Harriet Tubman", zostało napisane w największym możliwym pośpiechu, podczas gdy pisarka przygotowywała się do podróży do Europy. Istniała pilna potrzeba napisania tej książki, aby uratować mały dom biednej kobiety przed sprzedażą pod zastaw hipoteki, a listy i fakty były spisywane szybko, w miarę ich napływania.
Obecnie książka została częściowo przeredagowana, a listy i świadectwa umieszczono w dodatku.