Harmattan

Opinie czytelników

Książka „Harmattan” autorstwa Gavina Westona przedstawia wstrząsające życie młodej nigeryjskiej dziewczyny, Haoua, zgłębiając tematy ubóstwa, małżeństw dzieci i problemów społecznych, z którymi borykają się kobiety. Narracja jest przejmująca i emocjonalna, często wywołując silne uczucia, jednocześnie rzucając światło na niesprawiedliwości kulturowe. Podczas gdy wielu czytelników chwali autorkę za żywe opowiadanie historii i zaangażowanie w głębokie kwestie, niektórzy uważają, że treść jest zbyt ponura, a rozwój postaci jest niewystarczający.

⬤ Żywy i emocjonalny styl pisania, który wciąga czytelników w historię.
⬤ Mocny komentarz społeczny na temat ubóstwa i małżeństw dzieci.
⬤ Angażuje empatię czytelników dla trudnej sytuacji kobiet i dzieci.
⬤ Nawiedzająca natura narracji pozostawia niezatarte wrażenie.
⬤ Zapewnia cenne spojrzenie na różne doświadczenia kulturowe.

⬤ Historia może być bardzo przygnębiająca i trudna w odbiorze ze względu na jej tematykę.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że brakuje rozwoju i głębi postaci.
⬤ Została opisana jako powolna i czasami powtarzalna.
⬤ Niektóre szczegóły fabuły mogą wydawać się niewiarygodne lub niepotrzebne.
⬤ Książka może być zbyt graficzna dla młodszych czytelników lub osób wrażliwych na takie tematy.

(na podstawie 95 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Nawiedzająca, piękna historia Haoua, młodej dziewczyny dorastającej w odległej wiosce w Republice Nigru.

Harmattan. Suchy, zakurzony wiatr wiejący znad Sahary przez Afrykę Zachodnią. (Prawdopodobnie z arabskiego haram, zakazana lub przeklęta rzecz).

Usposobiona, niezależna i inteligentna Haoua skorzystała na stabilnym życiu domowym oraz kochającej i troskliwej matce. Lubi pracować i bawić się z rodzeństwem i przyjaciółmi, a także uwielbia swojego starszego brata, Abdelkrima, służącego żołnierza, który wysyła pieniądze do domu, aby utrzymać rodzinę. Jednak podczas ostatniej wizyty w domu Abdelkrim kłóci się z ich ojcem, oskarżając go o przegrywanie pieniędzy, które wysyła, i o to, że jest przyczyną pogarszającego się stanu zdrowia ich matki. Okazuje się również, że ojciec planuje wziąć drugą żonę. Pomimo tego Haoua znajduje zadowolenie w pracy w szkole, marzeniach o zostaniu nauczycielką i wytrwałym pisaniu do rodziny w Irlandii, która działa jako jej sponsorzy pomocy. Na horyzoncie pojawiają się jednak nowe chmury burzowe. Gdy w Nigrze narastają konflikty społeczne, Haoua zaczyna obawiać się o bezpieczeństwo Abdelkrima. Choroba matki Haoui jest znacznie poważniejsza i bardziej zaawansowana, niż ktokolwiek przypuszczał, a plany jej ojca okazują się znacznie groźniejsze, niż mogła sobie kiedykolwiek wyobrazić. Zbliżając się do swoich 12. urodzin, Haoua po raz pierwszy w życiu jest samotna i bezbronna.