Hard-Core: Moje własne życie

Opinie czytelników

Autobiografia Harleya Flanagana oferuje surowe, szczere i zabawne spojrzenie na jego życie jako muzyka punkowego/hardcore'owego i nowojorską scenę muzyczną, ukazując jego osobisty rozwój i burzliwe doświadczenia. Dostarcza wciągających historii, spostrzeżeń na temat Cro-Mags i refleksji na temat życiowych wyzwań, przemawiając zarówno do fanów gatunku, jak i tych, którzy są ciekawi historii punka.

Książka jest wciągająca i dobrze napisana, dostarczając zabawnych historii ze sceny punkowej, osobistych refleksji na temat rozwoju i autentycznego portretu hardcore'owej historii Nowego Jorku. Fani doceniają jej szczerość i nostalgię, którą wywołuje, a także dogłębne spojrzenie na Cro-Mags i unikalne doświadczenia życiowe Harleya. Narracja została pochwalona za swój realizm, humor i poczucie autentyczności, które przekazuje.

Niektórzy czytelnicy uważają, że osobowość Harleya jest przytłaczająca i mają wrażenie, że książka czasami gloryfikuje przemoc lub zażywanie narkotyków. Kilka recenzji wspomina o kwestiach gramatycznych lub braku dopracowania w stylu pisania, co sprawia, że czasami trudno się ją czyta. Ponadto niektórzy uważają, że perspektywa Harleya może wydawać się napędzana ego, a niektóre sekcje mogą wydawać się zbędne lub nadmiernie skupione na osobistym dramacie.

(na podstawie 154 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Hard-Core: Life of My Own

Zawartość książki:

Harley Flanagan przedstawia fascynujące wspomnienia: bezdomny cudowne dziecko i przyjaciel rodziny Andy'ego Warhola i Allena Ginsberga, w młodym wieku zbliżył się do wielu gwiazd wczesnej sceny punk rockowej, takich jak Joe Strummer z The Clash i uczył się grać na basie od członków słynnego czarnego zespołu punkowego Bad Brains. Następnie założył osławiony hardcore'owy zespół Cro-Mags.

Ze wstępu do pamiętnika autorstwa Stevena Blusha z American Hardcore: Harley Flanagan nie jest taki jak ty czy ja. Większość z nas dorastała we względnym bezpieczeństwie. Harley dorastał jak zdziczałe zwierzę, walcząc o siebie w dżungli przestępczości, narkotyków, nadużyć i ubóstwa Lower East Side w latach 70-tych. W wieku 10 lat był już gwiazdą w Max's Kansas City i CBGB, grał na perkusji w punkowym zespole swojej ciotki The Stimulators i spotykał się z Debbie Harry z Blondie i Dead Boys z Cleveland. Wszyscy myśleli, że to takie słodkie, ale tak nie było.

Obecnie instruktor słynnego Renzo Gracie Jiu-Jitsu, Harley nigdy nie był nieśmiały: przyjaźnił się z ważnymi postaciami, takimi jak Lemmy Kilmister z Mot rhead, bronił się w bitwach ulicznych, a ostatnio znalazł się w mediach i walkach sądowych po tym, jak byli członkowie zespołu zdradzili swojego byłego przyjaciela i kolegę z zespołu.