Ocena:
Seria Callahan Garrity, zwłaszcza „Happy Never After”, przywołuje nostalgiczny urok wczesnych lat 90., jednocześnie przeplatając humor i tajemnicę. Czytelnicy lubią dziwaczną postać Callahana i wciągającą fabułę, nawet jeśli są oznaki jej wieku i niektóre przestarzałe elementy.
Zalety:Zabawny humor, mocna charakterystyka, wciągająca tajemnica, nostalgiczne spojrzenie na wczesne lata 90. i zabawna równowaga między rozwojem postaci a zwrotami akcji. Czytelnicy doceniają ciepło rodziny i przyjaźni przedstawione w opowiadaniach.
Wady:Niektórzy uważają, że książka nie jest tak wciągająca i dopracowana jak późniejsze dzieła Mary Kay Andrews. Ponadto język może być uważany za niepoprawny politycznie, a odniesienia technologiczne wydają się przestarzałe w porównaniu do współczesnych oczekiwań.
(na podstawie 105 opinii czytelników)
"Callahan i jej kohorta kontynuujących postaci... są świetnym towarzystwem....
Gdyby Happy Never After było piosenką, tańczylibyśmy na ulicach". " -- San Jose Mercury News W czwartej części uznanej serii Andrews o Callahan Garrity, najbardziej dociekliwej sprzątaczce w Atlancie, postanawia ona udowodnić niewinność rockowego idola z dzieciństwa. Callahan Garrity jest byłą policjantką z Atlanty, detektywem na pół etatu i pełnoetatową właścicielką House Mouse, serwisu sprzątającego, który sprząta po elitach Atlanty.
Ona i jej grono oddanych pomocników mogą splądrować dom w poszukiwaniu wskazówek szybciej, niż trwa utrwalenie odcisku palca. Callahan potrzebuje wszelkiej pomocy, aby utrzymać Ritę Fontaine, nastoletnią gwiazdę rocka z lat 60-tych, z dala od więzienia.
To nic innego jak morderstwo, gdy Stu Hightower, próżny, temperamentny prezes dobrze prosperującej firmy nagraniowej w Atlancie, zostaje znaleziony martwy w designerskiej jaskini swojego eleganckiego domu. Jego jedynymi towarzyszami są ślimak w jego sercu i Rita, pijana i wyglądająca na winną.
Callahan wierzy w niewinność Rity, ponieważ Hightower w swojej karierze narobił sobie więcej wrogów niż płyt. Ale odkrycie, kto nienawidził go na tyle, by go zabić, może wysłać ją w dół rzeki utraconych marzeń bez wiosła.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)